Verbum

trompéten

1.

vt

1) (пра)трубі́ць

j-n wach ~ — разбудзі́ць каго́-н.

2) перан. трубі́ць (аб чым-н.); разно́сіць (чутку, пагалоску)

2.

vi

1) трубі́ць, ігра́ць на трубе́

2) жарт. гу́чна смарка́цца

Únkosten

pl выда́ткі, расхо́ды

auf ~ von j-m — фін. на дэ́бет раху́нку, за кошт каго́-н.

die ~ trágen* — не́сці расхо́ды [выда́ткі]

sich in ~ stürzen — патра́ціцца, зрабі́ць (вялі́кія) затра́ты

die ~ bestréiten* — пакрыва́ць [апло́чваць] (усе́) выда́ткі

Übermut

m -(e)s

1) запа́л, заўзя́тасць; сваво́льства

aus ~ — з гарэ́злівасці [сваво́льства]

2) пага́рда, фанабэ́рыстасць, ганары́стасць

j-m den ~ benéhmen* — збі́ць пы́ху з каго́-н.

◊ ~ tut sélten gut — ≅ фанабэ́рыстасць да дабра́ не даво́дзіць

passíeren

1.

vi (s) (D) здара́цца, адбыва́цца (з кім-н.)

es passíert — здара́ецца, быва́е

2.

vt прахо́дзіць, праязджа́ць

éinen Fluss ~ — перапра́віцца це́раз раку́

j-n, etw. ~ lássen* — прапуска́ць каго́-н., што-н.

geríchtlich

1.

a судо́вы

éine ~e Verhándlung — слу́ханне спра́вы ў судзе́

auf ~em Wége — у судо́вым пара́дку

2.

adv у судо́вым пара́дку

gégen j-n ~ vórgehen* — падава́ць на каго́-н. у суд

náchtragen

* vt

1) (j-m) насі́ць (што-н. за кім-н.)

2) уно́сіць дадатко́ва, прыбаўля́ць

3) (j-m) не дарава́ць (чаго-н. каму-н.), быць злапа́мятным (у адносі- нах да каго-н.)

verrückt

a вар’яц́кі, звар’я́це́лы

j-n ~ máchen — разм. даве́сці каго́-н. да вар’я́ц́тва

er ist ganz ~ auf síe — ён без па́мяці закаха́ны ў яе

du bist wohl ~! — разм. дык ты, му́сіць, звар’яце́ў [з глу́зду з’е́хаў]!

Vertrétung

f -, -en

1) прадстаўні́цтва

die ~ léiten — узнача́льваць прадстаўні́цтва

2) замяшчэ́нне (каго-н. у пасадзе), выкана́нне чыі́х-н. абавя́зкаў

in ~… — выко́нваючы абавя́зкі (таго-та)

in j-s ~ — у я́касці чыйго́-н. наме́сніка

Schwanz

m -es, Schwänze

1) хвост (у розн. знач.)

den ~ éinziehen* [hängen lássen*] — падтулі́ць хвост

2) за́дняя ча́стка

◊ j-m auf den ~ tréten* — пакрыўдзіць каго́-н. (літаральна наступі́ць каму́-н. на хвост)

ábstechen

*

1.

vt

1) тэх. выпуска́ць (чыгун)

2) зарэ́заць, закало́ць (жывёлу)

2.

vi

1) (gegen A, von D) вылуча́цца, адро́знівацца (ад каго-н., чаго-н.)

2) (s)

vom Lánde ~ — адча́льваць (ад берага)