masculine

[ˈmæskjələn]

1.

adj.

1) мужчы́нскі

2) мужчынападо́бны

a masculine woman — мужчынападо́бная жанчы́на

3) мужчы́нскага ро́ду

2.

n.

мужчы́нскі род; сло́ва ў мужчы́нскім ро́дзе

masculine rhyme — мужчы́нская ры́фма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шука́ць schen vt (тс nach D);

шука́ць сло́ва ў сло́ўніку ein Wort im Wörterbuch schen [nchschlagen*];

шука́ць падста́ву (для адгаворкі) nach inem Vrwand schen;

шука́ць прыго́д(аў) auf Abentuer ussein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sprchfertigkeit

f -, -en дар сло́ва, красамо́ўства

~ bestzen* — 1) свабо́дна размаўля́ць на ро́зных мо́вах, до́бра ве́даць мо́вы; 2) вало́даць да́рам мо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Laut

m -(e)s, -e гук, тон

kinen ~ von sich (D) gben* — не вымаўля́ць ні сло́ва, не выдава́ць ні гу́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

definitive

[dɪˈfɪnətɪv]

adj.

1) заклю́чны; канча́льны, канчатко́вы

definitive word — канчатко́вае, апо́шняе сло́ва

2)

а) азнача́льны

б) устано́ўлены, вы́значаны

3) найбо́льш по́ўны або́ вераго́дны

a definitive edition — найбо́льш по́ўнае выда́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наадваро́т

1. прысл mgekehrt; verkhrt;

ты ўсё ро́біш наадваро́т du machst lles verkhrt;

як раз наадваро́т gerde [genu] mgekehrt, gerde [genu] das Ggenteil;

2. пабочн. слова velmehr, daggen; im Ggenteil; hinggen; daggen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nbesehen, unbeshen

a без агля́ду, без праве́ркі

er nimmt lles ~ hin — ён усё прыма́е на ве́ру

etw. ~ gluben — ве́рыць на сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

strapazeren

1.

vt натамля́ць, змо́рваць

ein Wort häufig ~ — разм. ча́ста ўжыва́ць [пастая́нна паўтара́ць] адно́ (і то́е ж) сло́ва

2.

(sich) стамля́цца, змо́рвацца, надрыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

secondary

[ˈsekənderi]

1.

adj.

1) пабо́чны, другара́дны

2) неарыгіна́льны; вытво́рны (пра сло́ва)

3) Electr. дру́гасны (пра ток)

2.

n.

1) паднача́лены -ага m.

2) пабо́чны на́ціск

3) памо́чнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

insert

[ɪnˈsɜ:rt]

v.t.

1) устаўля́ць

to insert a letter in a word — уста́віць лі́тару ў сло́ва

2) усо́ўваць, утыка́ць

to insert a key in a lock — усу́нуць ключ у замо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)