Verbum

ве́рыць

1. (давяраць) gláuben vi; vertráuen vt;

ве́рыць сябра́м séinen Fréunden gláuben;

ве́рыць на сло́ва aufs Wort gláuben;

2. (у каго-н, у што-н) gláuben (an A), vertráuen vi (D);

сле́па ве́рыць blind vertráuen;

не ве́рыць сваі́м вача́м [ву́шам] séinen Áugen [Óhren] nicht tráuen,