Kaprióle

f -, -n

1) скачо́к, скачо́к на ме́сцы (верхавая язда)

2) дзіва́цтва, капрыз; недарэ́чная вы́хадка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

верхавы́

1. Reit-;

верхава́я язда́ Réiten n -s; Réitkunst f -;

верхавы́ конь Réitpferd n -(e)s, -e;

2. у знач наз м Réiter m -s, -, Beríttene (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fahrt

f -, -en

1) язда́; пае́здка

2) прае́зд

fréie ~ — бяспла́тны прае́зд

3) ход, ху́ткасць (судна)

auf ~ géhen* — адпра́віцца ў падаро́жжа

in vóller ~ — по́ўным хо́дам

in ~ kómmen* — раз’ю́шыцца, разбушава́цца; нала́дзіцца, увайсці́ ў каляі́ну

in ~ sein — быць у фо́рме, до́бра сябе́ адчува́ць

éine ~ ins Bláue — пае́здка без пэўнай мэ́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ride

[raɪd]

1.

v.i. rode, ridden

1) е́хаць (на кані́, ко́нна)

2) е́хаць, ката́цца

to ride on a train — е́хаць цягніко́м

2.

v.t.

1) сьлі́згаць

The boat rides the waves — чо́вен сьлі́згае па хва́лях

2) апано́ўваць, ахапля́ць, авало́дваць

ridden by foolish fears — апанава́ны уя́ўнымі стра́хамі

3.

n.

1) язда́ f.

2) падво́з -у m., падво́зка f.

Give me a ride — Падвязі́ мяне́

3) прае́здка, пае́здка f. (для заба́вы)

4) пае́здка f.

a ticket for a single ride — біле́т на адну́ пае́здку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рух м

1. Bewégung f -, -en;

рух напе́рад Vórwärtsbewegung f, Fórtbewegung f; вайск Vórmarsch m -(e)s;

прыве́сці ў рух in Bewégung setzen [bríngen*]; фіз паступа́льны рух Vórwärtsbewegung f;

вярча́льны рух Dréhbewegung f;

2. (грамадскі́) Bewégung f -, -en;

рабо́чы рух Árbeiterbewegung f;

3. (язда, хаджэнне) Verkéhr m -s;

ву́лічны рух Stráßenverkehr m;

пра́вілы ву́лічнага руху Stráßenverkehrsordnung f;

рух у гадзі́ны пік Spítzenver kehr m, Stóßverkehr m, Verkéhrsspitze f -, -n;

двухбако́вы рух Ver kéhr in zwei Ríchtungen;

аднабако́вы рух Ríchtungsverkehr m, Ver kéhr in éiner Ríchtung;

ву́ліца з аднабако́вым рухам Éinbahnstraße f -, -n;

во́льныя рухі спарт Fréiübungen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

breed

[bri:d]

v., bred, breeding

1.

v.t.

1)

а) пладзі́ць; выво́дзіць, высе́джваць (птушаня́т)

б) выро́шчваць расьлі́ны, разво́дзіць

2) гадава́ць (паро́дзістую жывёлу, ко́ней)

3) Figur. разво́дзіць, спрычыня́цца, выкліка́ць

Dirt breeds germs — У бру́дзе разво́дзяцца бактэ́рыі

Careless driving breeds accidents — Няўва́жная язда́ вядзе́ да ава́рыяў

4) узгадо́ўваць; вучы́ць, навуча́ць

He was bred to be a sailor — Яго́ вы́вучылі на марака́

2.

v.i.

1) радзі́цца, распло́джвацца

2) паўстава́ць; разьвіва́цца

3.

n.

1) паро́да f.; заво́д -у m., ра́са f.

breeds of cattle — паро́ды жывёлы

2) гату́нак -ку m.; тып -у m.

a fighting breed of men — ваяўні́чы тып людзе́й

3) U.S., Sl. ра́савы мяша́нец (цяпе́р абра́зьлівае)

•

- breed in

- breed out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)