Verbum

béitreten

* vi (s) (D) уступа́ць (у якую-н. арганізацыю); далуча́цца (да каго-н., чаго-н.)

gefügig

a

1) пада́тлівы, паслухмя́ны

~ wérden — уступа́ць

2) гну́ткі, пласты́чны, мя́ккі (напр., пра гліну і г.д.)

éinstimmen

vi

1) згаджа́цца (mit D, in A – з чым-н.)

2) падпява́ць, уступа́ць (пра голас)

éinräumen

vt

1) уступа́ць

2) дава́ць (права)

3) (in A) прыма́ць (куды-н.)

die Wóhnung ~ — абсталёўваць кватэ́ру

erwéichen

1.

vt размякча́ць

sich durch Bítten ~ lássen* — уступа́ць про́сьбам

2.

(sich)

1) мякчэ́ць, паддава́цца

2)

перан. змякчы́цца, памякчэ́ць

heráblassen

*

1.

vt

1) спуска́ць

2) уступа́ць (у цане)

2.

(sich) рабі́ць ла́ску

(каму-н.), ста́віцца пабла́жліва (да каго-н.)

híngeben

*

1.

vt аддава́ць; перадава́ць у вало́данне; уступа́ць; ахвярава́ць

2.

(sich) аддава́цца, прысвяці́ць сябе́

sich der Hóffnung ~ — суцяша́ць сябе́ надзе́яй, спадзява́цца

Verhándlung

f -, -en

1) перагаво́ры, перамо́вы

~en éinleiten [ánbahnen] — пачына́ць перагаво́ры

in ~en tréten* — уступа́ць у перагаво́ры

2) юрыд. слу́ханне (справы); пасяджэ́нне суда́

zúpacken

vi

1) хапа́ць, схапі́ць, ухапі́цца

2) актыўна ўме́швацца, уступа́ць у бо́йку

frisch [scharf] ~ — энергі́чна ўзя́цца (за што-н.); рашу́ча ўступі́ць у бой

éingreifen

* vi уме́швацца; рабі́ць за́хады

in j-s Réchte ~ — рабі́ць зама́х на чые́-н. правы́, паруша́ць чыю́-н. кампетэ́нцыю

2) уступа́ць у бой