Verbum

падхіну́ць (загарнуць край чаго-н. унутр або пад што-н.) úmbiegen* vt, éinbiegen* vt, nach únten bíegen*

увабра́ць (уцягнуць унутр, усмактаць) éinsaugen* vt, áufsaugen* vt, перан. in sich áufnehmen*;

увабра́ць у сябе́ ваду́ das Wásser áufsaugen*

усы́паць

1. (насыпаць унутр) éinschütten vt, éinsfreuen vt;

2. перан., разм. (каму-н.) verprügeln vt, verdréschen* vt;

мне ўсы́палі hab’ was ábbekommen

зацяка́ць

1. (унутр) hinéinfließen* vi (s), éindringen* vi (s);

2. (распухнуць) ánschwellen* vi (s), geschwóllen sein;

3. (дранцвець) gefühllos wérden; éinschlafen* vi (s) (разм.)

утулі́ць разм.

1. (схаваць, увабраць унутр) verbérgen* vt, stécken vt;

2. (прыціснуць вушы да галавы) ánlegen vt, drücken (an A);

конь утулі́ў ву́шы das Pferd légte die Óhren an

увалачы́

1. (уцягнуць унутр чаго-н.) hinéinschleppen vt, hinéinziehen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

2. (украсці) fórtschleppen vt, wégschleppen vt;

воўк аве́чку ўвало́к der Wolf hat ein Schaf wéggeschleppt