Verbum

spire

I [spaɪr]

1.

n.

1) сьпіча́к -а́ m.; шпіль -я m. (ве́жы, хво́і)

2) пік -а m.

2.

v.i.

вы́сіцца, уздыма́цца ўго́ру

II [spaɪr]

n.

скру́так -ка m., сьпіра́ль f.

peak

[pi:k]

1.

n.

1) сьпіча́стая вяршы́ня гары́ або́ ўзго́рка, го́рны пік

2) са́мы ве́рхні пункт

the peak of a roof — верх страхі́

3) брыль -я́ m., казыро́к -ка́ m.

4) мыс -а m.

2.

adj.

вяршы́нны

3.

v.

уздыма́цца ўго́ру, вы́сіцца

surge

[sɜ:rdʒ]

1.

v.

1) уздыма́цца й апада́ць, хвалява́цца (пра ваду́, нато́ўп)

2) рапто́ўна наплыва́ць (пра кроў, ду́мкі, пачу́цьці)

2.

n.

1) вялі́кая хва́ля; бу́рнае хвалява́ньне

2) Figur. бу́рныя пачу́цьці, пры́ступ -у m.

a surge of anger swept over him — пры́ступ зло́сьці апанава́ў яго́

crest

[krest]

1.

n.

1) грэ́бень -я m. (у пе́ўня), чубо́к -ка́ m. (у пту́шкі ці жывёліны); гры́ва f.

2) нашы́ўная эмбле́ма, адзна́ка спарто́вае або́ іншае арганіза́цыі

3) плюма́ж шле́ма

4) грэ́бень -я m., ве́рхні кра́й (ле́су, хва́лі, гары́), вяршыня́ f.

2.

v.

1) вянча́ць, уве́нчваць, дасяга́ць вяршы́ні

2) уздыма́цца (пра хва́лі)

climb

[klaɪm]

1.

v.

1) узла́зіць; ле́зьці; кара́скацца

2) узьніма́цца ўго́ру, уздыма́цца; падніма́цца

3) ві́цца (пра расьлі́ны)

4) падыма́цца, расьці́ (пра цэ́ны)

2.

n.

1) пад’ём -у m., падыма́ньне n.

2) узыхо́джаньне, узла́жаньне n.

a long climb to the top — до́ўгае ўзыхо́джаньне на вяршы́ню

3) узды́м, узро́ст -у m.

climb of the plane — узды́м самалёта

rise

[raɪz]

1.

v.i. rose, risen, rising

1) устава́ць

а) to rise from a chair — уста́ць з крэ́сла

б) to rise at dawn — устава́ць на зо́лку

2) уздыма́цца

Hills rise in the distance — Узго́ркі ўзды́маюцца ў далечыні́

The wind rose rapidly — Рапто́ўна ўзьня́ўся ве́цер

3) падыма́цца, павыша́цца; расьці́

Prices are rising — Расту́ць цэ́ны

His spirits rose — У яго́ падня́ўся настро́й

4) усхо́дзіць, узыхо́дзіць

the sun rises — узыхо́дзіць со́нца

5) пачына́цца

The river rises from a spring — Рэ́чка пачына́ецца з крыні́цы

6) расьці́, уздыма́цца

Houses are rising on the edge of the town — На ўскра́іне ме́ста расту́ць дамы́

7) падыхо́дзіць (пра це́ста)

8) уваскраса́ць

Christ is Risen! — Хрысто́с Уваскро́с!

2.

n.

1) узды́м -у m., узьня́цьце n.

2) пад’ём -у m. (даро́гі, узго́рка)

3) усхо́д, узыхо́д -у m.

4) узвы́шша n., узго́рак -ка m.

5) паўстава́ньне n.; пача́так -ку m.

6) выто́кі (ракі́)

7) павышэ́ньне n. (цэ́наў, пла́ты)

•

- give rise to

- rise against

- rise to

heave

[hi:v]

1.

v.t. heaved or hove, heaving

1) падыма́ць (цяжа́р); уздыма́ць

2) кіда́ць, шпурля́ць (ка́мень), кіда́ць (я́кар)

3) Naut. падыма́ць (я́кар), цягну́ць (кана́т)

to heave a sigh — ця́жка ўздыха́ць

2.

v.i.

1) уздыма́цца й апада́ць (пра хва́лі, гру́дзі)

2) ця́жка ды́хаць, лаві́ць дух, задыха́цца

3) напіна́цца; напру́жвацца, ту́жыцца (як пры ванітава́ньні)

4) выпу́чвацца

to heave in sight — паказа́цца на далягля́дзе

3.

n.

пад’ём -у m.; кіда́ньне n., кідо́к -ка́ m.

4.

interj. heave ho!

ра́зам, узялі́