scorch

[skɔrtʃ]

v.t.

1) прыпа́льваць

to scorch the shirt in ironing it — прыпалі́ць кашу́лю, прасу́ючы

2) высу́шваць, спа́льваць

grass scorched by the sun — трава́ спа́леная со́нцам

3) Figur. крытыкава́ць пяку́чымі, зье́длівымі сло́вамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verbrénnen

*

1.

vt спа́льваць, палі́ць

sich (D) die Fínger [den Mund, die Zúnge] ~ — апячы́ сабе́ па́льцы [рот, язы́к]

2.

vi (s) згарэ́ць

sie ließ den Bráten ~ — у яе́ згарэ́ла [прыгарэ́ла] смажані́на

3.

(sich)

(an D) апячы́ся (аб што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

char

I [tʃɑ:r]

1.

v.

1) спа́льваць (на вуго́льле)

2) абпа́льваць, абву́гліваць, абсма́льваць

3) абгарэ́ць, абсмалі́цца, абву́глі́цца

charred — абгарэ́лы, абсма́лены, абву́глены

2.

n.

1) абгарэ́лае, абпа́ленае рэ́чыва

2) вуго́льле n.

II [tʃɑ:r]

1.

n., esp. Brit.

1) служа́нка f., ха́тняя рабо́тніца

2) падзённая ха́тняя рабо́та

2.

v.

падзёньнічаць; прыслуго́ўваць

III [tʃɑ:r]

n.

руча́йная стро́нга

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)