wed

[wed]

1.

v.t.

1) жані́ць (дзецюка́); выдава́ць за́муж (дзяўчы́ну); дава́ць шлюб

2) Figur. спалуча́ць

2.

v.i.

1) бра́цца шлю́бам, жані́цца

2) Figur. заця́та трыма́цца у́мкі, по́глядаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reunite

[,ri:juˈnaɪt]

v.i., v.t.

1) злуча́ць, спалуча́ць, лучы́цца, спалуча́цца зно́ў

Mother and child were reunited after years of separation — Ма́ці й дзіця́ зно́ў злучы́ліся пасьля́ гадо́ў разлу́кі

2) сыхо́дзіцца, сустрака́цца ізно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

connect

[kəˈnekt]

1.

v.t.

1) прылуча́ць; спалуча́ць; зьвя́зваць

2) злуча́ць (тэлефані́чна)

3) лучы́ць (у ду́мках), асацыява́ць

4) далуча́цца

5) Electr. далуча́ць, злуча́ць

2.

v.i.

1) лучы́цца, быць палу́чаным

2) мець спалучэ́ньне (пра цягнікі́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

combine

[kəmˈbaɪn]

1.

v.

1) лучы́цца, злуча́цца, задзіно́чваць (-ца)

2) Chem. спалуча́ць у хімі́чныя элемэ́нты

3) жаць і малаці́ць камба́йнам

2.

n.

1) камбіна́т -у m.

publishing combine — выдаве́цкі камбіна́т

2) камба́йн -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

link

[lɪŋk]

1.

n.

1) зьвяно́, лучво́ n.

2) су́вязь f., дачыне́ньне n.

to establish links (with) — нала́дзіць це́сную су́вязь з кім-чым

2.

v.t.

спалуча́ць (як ко́лцам)

3.

v.i.

спалуча́цца; быць зьвя́заным

- link arms

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conjugate

[ˈkɑ:ndʒəgeɪt]

1.

v.t.

1) Gram. спрага́ць

2) спалуча́ць (па́рамі)

2.

v.i.

1) Gram. спрага́цца

2) Biol. спалуча́цца (па́рамі), прахо́дзіць капуля́цыю

3. [ˈkɑ:ndʒəgət]

adj.

1) па́рны, спалу́чаны па́рамі

2) аднакарэ́нны

3) Math. спалу́чаны

conjugate angles — спалу́чаныя куты́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blend

[blend]

blended or poetic blent

1.

v.t.

1) зьме́шваць

2) спалуча́ць

2.

v.i.

1) зьме́швацца

Oil and water will not blend — Але́й з вадо́ю ня зьме́шваюцца

2) спалуча́цца, зьліва́цца, гарманізава́ць

3.

n.

1) спалучэ́ньне n.

2) мешані́на, су́месь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

joint

[dʒɔɪnt]

1.

n.

1) ме́сца злучэ́ньня

2) суста́ў -ву m., сучляне́ньне n.

3) Bot. кале́нца на сьцябле́

4) informal кася́к -а́ m (цыга́рка з марыхуа́най)

5) informal ме́сца да сустрэ́чаў, забяга́лаўка

2.

v.t.

1) спалуча́ць, сучляня́ць (суста́вам)

2) падганя́ць; прыла́джваць (дэта́лі)

3.

adj.

супо́льны, злу́чаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

marry

[ˈmeri]

v., -ried, -rying

1) вянча́ць

2)

а) жані́цца з кім (пра мужчы́ну)

б) выхо́дзіць за́муж за каго́ (пра жанчы́ну)

3)

а) выдава́ць за́муж (дзяўчы́ну)

б) жані́ць (мужчы́ну)

She has married off all her daughters — Яна́ вы́дала за́муж усі́х сваі́х дачо́к

4) це́сна спалуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

couple

[ˈkʌpəl]

1.

n.

1) па́ра f., два, дзьве

2) па́ра f., муж і жо́нка, нарачо́ныя pl., партнэ́ры

3) Mech. па́ра сі́лаў

4) Electr. элемэ́нт -у m.

2.

v.t.

1) зьвя́зваць, спалуча́ць ра́зам, злуча́ць па́рамі, счэ́пліваць (ваго́ны)

2) жані́ць

3.

v.i.

1) спаро́ўвацца (пра жывёлу)

2) злуча́цца па́рамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)