Verbum

смерць ж Tod m -es;

рапто́ўная смерць jäher [plötzlicher] Tod;

гвалто́ўная смерць gewáltsamer Tod;

быць асу́джаным на смерць dem Tóde verfállen sein;

вы́ратаваць ад смерці vom Tóde errétten;

да смерці bis zum Tod, bis in den Tod;

на вы́падак смерці für den Tódesfall;

паме́рці смерцю геро́я den Héldentod stérben*;

паме́рці гало́днай смерцю verhúngern vi, vor Húnger stérben*, den Húngertod stérben*;

ён пры смерці er liegt im Stérben, es geht mit ihm zu Énde;

мне надаку́чыла да смерці es ist mir zum Stérben ǘberdrüssig; es hängt mir zum Hálse heráus;

◊ быць памі́ж жыццём і смерцю zwíschen Lében und Tod schwében;

не на жыццё, а на смерць auf Lében und Tod;

ад смерці не адпе́рці ≅ wíder den Tod ist kein Kraut gewáchsen

замардава́ць

1. (знясіліць) erschöpfen vt, entkräften vt; zermürben vt;

замардава́ць сябе́ (працай) sich ábarbeiten;

2. (замучыць да смерці) zu Tóde quälen [fóltern]

зале́чваць héilen vt;

зале́чваць ра́ны die Wúnden héilen;

зале́чваць каго-н да сме́рці разм j-n durch fálsche Behándlung ins Jénseits befördern

паро́г м Schwélle f -, -n;

пераступі́ць паро́г до́ма die Schwélle éines Háuses betréten*;

рачны́ паро́г Strómschwelle f;

◊ на паро́зе сме́рці an der Schwélle des Tódes

засячы́​^II разм (да смерці) zu Tóde prügeln; zu Tóde péitschen (бізуном, пугай); níedermetzeln аддз vt (чым-н вострым);

засячы́ шабляй zusámmenhauen* vt, níedersäbeln vt

стаго́ддзе н

1. Jahrhúndert n -s, -e;

2. (гадавіна) Jahrhúndertfeier f -, -n; Húndertjahrfeier f húndertjähriges Jubiläum, der húndertste Jáhrestag;

стаго́ддзе з дня сме́рці húndertster Tódestag

гадаві́на ж Jáhrestag m -s, -e; Wíederkehr f - (des Jáhrestages);

гадаві́на заснава́ння чаго-н Wíederkehr des Gründungstages (G);

адзнача́ць гадаві́ну den Jáhrestag begéhen*;

гадаві́на сме́рці Tódestag m