Verbum

eréilen

vt спасціга́ць, даганя́ць (зняна́цку), заспява́ць (пра смерць, весткі і г.д.)

Fréitod

m -(e)s самазабо́йства, добраахво́тная [дабраво́льная] смерць

in den ~ géhen* — пако́нчыць самагу́бствам

Würger

I

m -s, - заал. сараку́ш

II

m -s, - паэт. смерць (казачны вобраз)

Sénsenmann

m -(e)s, -männer

1) уст. касе́ц

2) перан. смерць (у абліччы шкілета з касой)

Stérben

n -s кана́нне, паміра́нне, скон, смерць

es geht um Lében und ~ — гэ́та спра́ва жыцця́ і сме́рці

Tótschlag

m -es, -schläge

1) забо́йства (у бойцы)

2) юрыд. наўмы́снае забо́йства

3) ненаўмы́снае пашко́джанне, ад яко́га наступі́ла смерць

Verdérb

m -(e)s згу́ба, (па)гі́бель

◊ auf Gedéih und ~ — на жыццё і смерць, на до́брую і ліху́ю до́лю

Tod

m -(e)s, -e смерць, скон

gewáltsamer ~ — гвалто́ўная смерць

bis in den ~ — да сме́рці

in den ~ géhen* — ісці́ на смерць

éines natürlichen ~es stérben* — паме́рці сваёй сме́рцю

den ~ éines Hélden stérben* — паме́рці сме́рцю геро́я

auf Lében und ~ kämpfen — змага́цца не на жыццё, а на смерць

zu ~e erschrécken — напало́хаць да сме́рці

den ~ fínden* — скана́ць, паме́рці

es geht um ~ und Lében — гэ́та пыта́нне жыцця́ і сме́рці

der ~ sitzt ihm im Nácken — ён ужо́ ле́дзьве ды́хае

éinen ~ kann der Mensch nur stérben — два разы́ не паміра́ць, а раз давядзе́цца; раз радзі́ла ма́ці, раз трэ́ба паміра́ці

Gevátter

m -s i -n, -n устар., жарт. кум

~ Tod — ма́тухна-смерць

(zu) ~ stéhen* — быць хро́сным ба́цькам; перан. садзе́йнічаць у чым-н.