Kommíss

m -es пагардл. вайско́вая слу́жба, салда́тчына

beim ~ sein — служы́ць у во́йску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

húldigen

vi (D)

1) шанава́ць, паважа́ць (каго-н.)

éiner Frau ~ — заляца́цца да жанчы́ны

den Künsten ~ — служы́ць маста́цтву

dem Alkohól ~ — жарт. служы́ць Ба́хусу

2) прысяга́ць на ве́рнасць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узгало́ўе н. (пасцелі) Kópfende n -s, -n;

каля́ ўзгало́ўя am Kópfende, zu Häupten;

служы́ць узгало́ўем als Kíssen díenen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sold

m -s, -e грашо́вае забеспячэ́нне (вайскоўца)

im ~ stéhen* — служы́ць у наёмных во́йсках

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шы́рма ж. Schírmwand f -, -wände;

складна́я шы́рма spánische Wand;

◊

служы́ць [быць] шы́рмай каму-н. перан. j-m als Déckmantel díenen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

soldier

[ˈsoʊldʒər]

1.

n.

1) жаўне́р, салда́т -а m.

2) вайскаві́к -а́, вайско́вец -ўца m.

2.

v.i.

служы́ць у во́йску

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

omen

[ˈoʊmən]

1.

n.

прыме́та f.; знак -у m., адзна́ка f.; прадказа́ньне, прадве́сьце n.

2.

v.i.

служы́ць прыме́тай; азнача́ць, прадвяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

serve

[sɜ:rv]

v.

1) служы́ць

to serve in the army — служы́ць у во́йску

He served as a butler — Ён служы́ў дварэ́цкім

2) абслуго́ўваць (пакупніка́, кліе́нта ў рэстара́не); падава́ць на стол

3) дапамагчы, услужы́ць

Can I serve you in any way? — Магу́ вам дапамагчы́ ў чым-ко́лечы?

4) служы́ць, быць прыда́тным

Boxes served as seats — Скры́нкі служы́лі як сядзе́ньні

•

- it serves him right!

- serve the ball

- serve a term in prison

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sample

[ˈsæmpəl]

1.

n.

узо́р -у m., про́ба f., шаблён -у m.

2.

adj.

які́ слу́жыць узо́рам, узо́рны

3.

v.

спрабава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

herald

[ˈherəld]

1.

n.

вясту́н вестуна́ m., гэро́льд, апавяшча́льнік -а m.

2.

v.t.

1) паведамля́ць, абвяшча́ць (прыхо́д, надыхо́д)

2) прадвяшча́ць, служы́ць прыкме́тай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)