officer

[ˈɑ:fəsər]

1.

n.

1) афіцэ́р -а m.а́рміі, вае́нна-марскі́м флёце або́ авія́цыі)

2) капіта́н карабля́

3) ура́давы або́ і́ншы службо́вец

a health officer — саніта́рны інспэ́ктар

a police officer — паліцыя́нт (афіцы́йная або́ ве́тлівая фо́рма)

2.

v.t.

кірава́ць кім-чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

official

[əˈfɪʃəl]

1.

n.

службо́вая асо́ба, службо́вец -ўца m.

bank officials — ба́нкавыя службо́ўцы

2.

adj.

1) службо́вы

an official uniform — службо́вая ўніфо́рма

official duties — службо́выя абавя́зкі

2) афіцы́йны; ура́давы

official representative — афіцы́йны прадстаўні́к

official communication — афіцы́йнае паведамле́ньне

official data — афіцы́йныя да́дзеныя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)