nullify

[ˈnʌlɪfaɪ]

v., -fied, -fying

1) прызнава́ць нява́жным, касава́ць, анулява́ць

to nullify a law — скасава́ць зако́н

2) рабі́ць бескары́сным, пазбаўля́ць значэ́ньня; адкліка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Éhe

f -, -n шлюб, сяме́йнае жыццё

éine ~ schlíeßen* [éingehen*] — узя́ць шлюб

~ bréchen* — паруша́ць шлю́бную ве́рнасць

die ~ schéiden* [áuflösen, trénnen*] — скасава́ць шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кантра́кт м. Vertrág m -(e)s, -träge, Kontrákt m -(e)s, -e;

ліцэнзі́йны кантра́кт Lizénzvertrag m;

заключы́ць кантра́кт éinen Vertrág ábschließen*;

паруша́ць кантра́кт den Vertrág bréchen* [verlétzen];

скасава́ць кантра́кт éinen Vertrág kündigen [annullíeren];

у адпаве́днасці з кантра́ктам laut Vertrág

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

defeat

[dɪˈfi:t]

1.

v.t.

1) пабі́ць, пара́зіць, перамагчы́

2) разла́дзіць, зрабіць дарэ́мным (пля́ны)

3) Law скасава́ць, зрабі́ць нява́жным, анулява́ць

2.

n.

1) пара́за f.; паражэ́ньне n., разгро́м -у m., няўда́ча f.

2) разла́джаньне n. (не́чых наме́раў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overthrow

[,oʊvərˈӨroʊ]

1.

v., -threw, -thrown, -throwing

1) скіда́ць (ура́д, уладара́)

2) скасо́ўваць; зьнішча́ць

to overthrow slavery — скасава́ць няво́льніцтва

3) пераку́льваць

2.

n.

1) пераваро́т -у m.; скасава́ньне n.

2) разбурэ́ньне, папсава́ньне n. (напр. чыі́х-н. пля́наў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wipe out

а) зьні́шчыць, пазабіва́ць

б) зьні́шчыць, разбуры́ць дашчэ́нту

The disease wiped out the entire population — Хваро́ба вы́нішчыла ўсё насе́льніцтва

в) анулява́ць, скасава́ць

The generous man wiped out all the debts owed him — Шчо́дры чалаве́к дарава́ў усе́ даўгі́ сваі́м даўжніко́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vórrecht

n -(e)s, -e перава́га, прывіле́я

~e áufheben* — скасава́ць прывіле́і

~e geníeßen* — карыста́цца прывіле́ямі

j-m séine ~e entzíehen*, j-n séiner ~e beráuben — пазба́віць каго́-н. яго́ [сваі́х] прывіле́яў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schéiden

*

1.

vt

1) аддзяля́ць

2) разво́дзіць (мужа і жонку)

die Éhe ~ — скасава́ць шлюб

2.

vi (s)

1) пакіда́ць

aus dem Dienst ~ — пакіда́ць слу́жбу

2) разві́твацца, расстава́цца

3.

(sich)

1) разво́дзіцца (пра мужа і жонку)

sie lássen sich ~ — яны́ разво́дзяцца

2) разыхо́дзіцца

hier ~ sich únsere Wége — тут на́шыя шляхі́ разыхо́дзяцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lösen

1.

vt

1) развя́зваць

den Knóten ~ — развяза́ць ву́зел

2) скасава́ць (дагавор)

3) раша́ць (задачу); выраша́ць (спрэчкі)

die Zwéifel ~ — разагна́ць сумне́нні

4) хім. раствара́ць

5) браць (білет на цягнік і да т.п.)

2.

(sich)

1.

вайск. адрыва́цца, адыхо́дзіць, адступа́ць

2) (von D) расстава́цца (з кім-н.)

3) адмежава́цца, адарва́цца

4)

er löste sich aus der Erstárrung — здранцве́нне [аняме́нне] у яго́ прайшло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дагаво́р м.

1. Vertrág m -(e)s, -träge; Pakt m -(e)s -e; Ábkommen n -s, - (пагадненне);

мі́рны дагаво́р Fríedensvertrag m;

гандлёвы дагаво́р Hándelsvertrag m, Hándelsabkommen n;

крэды́тны дагаво́р Kredítvertrag m;

дагаво́р страхава́ння Versícherungs ver trag m;

рызыко́вы [алеато́рны] дагаво́р Aleatórvertrag m;

міжнаро́дны дагаво́р völkerrechtlicher Vertrág;

двухбако́вы дагаво́р zwéiseiti ger [bilateráler] Vertrág;

шматбако́вы дагаво́р méhr seiti ger [múltilateraler] Vertrág;

дагаво́р аб ненапа́дзе Nícht an griffs pakt m;

саю́зны дагаво́р Bündnisvertrag m;

дагаво́р аб забаро́не выпрабава́нняў я́дзернай збро́і Téststoppabkommen n, Ábkommen über die Éinstellung der Kérnwaffenversuche;

дагаво́р аб дру́жбе і ўзае́мнай дапамо́зе Freúndschafts- und Béistandspakt m;

заключы́ць дагаво́р éinen Vertrág (áb)schlíeßen*;

пару́шыць дагаво́р éinen Ver trág verlétzen; vertrágsbrüchig wérden;

скасава́ць дагаво́р éinen Ver trág kündigen;

краі́на, яка́я падпіса́ла дагаво́р дып. Vertrágs staat m -(e)s, -en, Signatárstaat m, Signatármacht [zignɑ´tɑ:r-] f -, -mächte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)