kin

[kɪn]

1.

n.

1) род -у m.; сям’я́ f., ро́дныя, pl. of ро́дны -ага m., ро́дная f.

2) ро́дныя, сваякі́ (па крыві́ ці праз жані́мства); радня́ f.

2.

adj.

ро́дны, свая́цкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

speech

[spi:tʃ]

n.

1) мо́ва, гаво́рка f.

His native speech was Belarusian — Яго́ная ро́дная мо́ва была́ белару́ская

2) прамо́ва f., сьпіч -у m

to make a speech — вы́ступіць з прамо́вай

gift of speech — дар красамо́ўства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

краі́на ж. Land n -es, Länder;

міралю́бная краі́на fríedliebendes Land;

краі́ны, які́я атрыма́лі незале́жнасць únabhängig gewórdene Länder;

краі́ны, што ста́лі на шлях развіцця́ Entwícklungsländer pl;

краі́на-член (якой-н. арганізацыі) Mítgliedsland n;

краі́ны-ўдзе́льніцы Téilnehmerländer pl;

ро́дная краі́на Héimatland n, Héimat f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́ва ж. Spráche f -, -n;

белару́ская мо́ва die belarússische Spráche, das Belarússische (sub);

няме́цкая мо́ва die déutsche Spráche, das Déutsche (sub);

ро́дная мо́ва Múttersprache f -;

жыва́я мо́ва lébende Spráche;

мёртвая мо́ва tóte Spráche;

заме́жная мо́ва frémde Spráche, Frémdsprache f;

вало́даць мо́вай éine Spráche behérrschen;

гавары́ць на мо́ве éine Spráche sprechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blood

[blʌd]

1.

n.

1) кроў, крыві́ f.

2) род -у m., радня́ f., свая́цтва, пахо́джаньне n.

my own flesh and blood — мая́ ро́дная кроў і ко́стка

it runs in his blood — Гэ́та ў яго́ ў крыві́

3) забо́йства, кровапралі́цьце n.

4) высо́кае радасло́ўе

a prince of the blood — князь з карале́ўскага ро́ду

5) паро́дзістасьць f., до́брая паро́да; ра́са f.

full blood — конь чы́стае паро́ды, паро́дзісты конь

2.

v.t.

1) прывуча́ць паляўні́чых саба́к да крыві́

2) право́дзіць баяво́е хрышчэ́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

native

[ˈneɪtɪv]

1.

n.

1) ураджэ́нец -ца m., ураджэ́нка f., ро́дам зь яко́й-н. мясцо́васьці

He is a native of Miensk — Ён ро́дам зь Ме́нску

2) мясцо́вы -ага m., мясцо́вая f., тубы́лец-ьца m., тубы́лка f.; абарыге́н -а m.; аўтахто́н -а m., (пра чалаве́ка, жывёліну ці расьлі́ну)

2.

adj.

1) ро́дны

one’s native land — свой ро́дны край

one’s native language — свая́ ро́дная мо́ва

2) прыро́джаны (пра здо́льнасьці, та́лент)

native courtesy — прыро́джаная ве́тлівасьць

3) аўтахто́нны (пра культу́ру, звы́чаі)

4) чы́сты, самаро́дны

native ore — самаро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

home

[hoʊm]

1.

n.

1) дом -у m. (ме́сца ста́лага жы́харства)

at home — до́ма, удо́ма; у ха́це

2) радзі́ма f., ро́дны го́рад, ро́дная вёска; ба́цькаўшчына f.

to be far from home — быць далёка ад до́му

3) прыту́лак -ку m., дом -у m.

a veterans’ home — дом вэтэра́наў

Make yourself at home — Бу́дзь як до́ма

affairs at home and abroad — нутраны́я спра́вы і заме́жныя

2.

adj.

1) ха́тні, ро́дны

a home town — ро́дны го́рад

2) нутраны́

3.

adv.

1) дамо́ў, дадо́му

I want to go home — Я хачу́ ісьці́ дамо́ў

2) дакла́дна ў цэль

The spear struck home — Дзіда ўда́рыла про́ста ў цэль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)