blood
[blʌd]
1.
n.
1) кроў, крыві́ f.
2) род -у m., радня́ f., свая́цтва, пахо́джаньне n.
my own flesh and blood — мая́ ро́дная кроў і ко́стка
it runs in his blood — Гэ́та ў яго́ ў крыві́
3) забо́йства, кровапралі́цьце n.
4) высо́кае радасло́ўе
a prince of the blood — князь з карале́ўскага ро́ду
5) паро́дзістасьць f., до́брая паро́да; ра́са f.
full blood — конь чы́стае паро́ды, паро́дзісты конь
2.
v.t.
1) прывуча́ць паляўні́чых саба́к да крыві́
2) право́дзіць баяво́е хрышчэ́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)