Verbum

split

[splɪt]

1.

v.t. split, splitting

1) расшчапля́ць

2) разьбіва́ць; разьдзяля́ць (на ча́сткі), дзялі́ць

to split the profits — падзялі́ць прыбы́ткі

2.

v.i.

дзялі́цца на ро́зныя гру́пы, па́ртыі

3.

n.

1) разьбіцьцё n., раско́л -у m. (у арганіза́цыі, па́ртыі)

2) расшчэ́піна, раско́ліна, шчы́ліна f.

4.

adj.

расшчэ́плены; разьбі́ты, падзе́лены

•

- splits

crack

[kræk]

1.

n.

1) раско́ліна, расшчэ́піна, шчы́ліна f.

2) ля́скат -у m. (бізуна́)

3) імгне́ньне n., мо́мант -у m.

4) Sl. зье́длівая заўва́га

5) Sl.

а) крадзе́ж з узло́мам

б) зло́дзей-узло́мшчык

2.

adj., informal

надзвыча́йны, знакамі́ты

3.

v.t.

1) раско́лваць

2) лу́шчыць (арэ́хі)

3) ля́скаць (пу́гаю)

4) informal мо́цна ўдара́ць

5) псава́ць не́чую рэпута́цыю

6) informal расшыфро́ўваць

7) Chem. раклада́ць, разьдзяля́ць на скла́днікі

4.

v.i.

1) расшчапля́цца

2) трэ́скацца

3) лама́цца, не вытры́мваць, зрыва́цца (пра го́лас)

He cracked under the strain — Ён залама́ўся пад ці́скам

•

- crack down

- crack one’s whip

mend

[mend]

1.

v.t.

1) ла́піць, ла́таць (во́пратку і гд), цырава́ць (панчо́хі); пра́віць, ла́дзіць, рамантава́ць

to mend clothes — ла́таць во́пратку

to mend a road — рамантава́ць даро́гу

2) папраўля́ць, паляпша́ць, выпраўля́ць

to mend one’s manners — папра́віць свае́ мане́ры

to mend an error — вы́правіць памы́лку

3) to mend a fire by adding fuel — папра́віць аго́нь падкі́нуўшы па́ліва

4) to mend matters — нала́дзіць спра́вы

2.

v.i.

1) паляпша́цца

2) ачу́ньваць, папраўля́цца

3.

n.

1) зала́таная, зацырава́ная дзі́рка; зама́заная раско́ліна

2) пале́пшаньне n. (здаро́ўя, спра́ваў)

to be on the mend — папраўля́цца, устава́ць на но́гі, вярта́цца да здаро́ўя

spring

[sprɪŋ]

1.

v.i. sprang or sprung, sprung, springing

1) уско́кваць, ху́тка ўстава́ць

The boy sprang to his feet — Хло́пец уско́чыў на но́гі

2) пераско́кваць

to spring over a fence — пераско́чыць праз плот

3) узвыша́цца

to spring into fame — узвы́сіцца да сла́вы

4) браць пача́так; расьці́

Plants sprang up from the seeds we planted — Расьлі́ны вы́расьлі з насе́ньня, яко́е мы пасе́ялі

5) пахо́дзіць ад каго́

6) біць; сы́пацца

Sparks sprang from the fire — Іскры сы́паліся ад агню́

7) паўстава́ць, зьяўля́цца

New towns are springing up — Паўстаю́ць но́выя гарадкі́

2.

n.

1) скок, падско́к -у m.

a spring over the fence — скок праз плот

2) спружы́на f.

Beds have wire springs — Ло́жкі ма́юць драцяны́я спружы́ны

3) пру́ткасьць, спружы́ністасьць, элясты́чнасьць f.

4) вясна́ f.

5) крыні́ца f.

6) пача́так -ку m.; прычы́на f.

7) раско́ліна, трэ́шчына, расшчэ́піна f.; вы́гін -у m.

3.

adj.

1) спружыно́вы, спружы́нны

2) веснавы́, вясно́вы, вясьня́ны

3) крыні́чны

spring water — крыні́чная вада́

•

- spring a leak

- spring a lock

- spring a surprise