Verbum

áusschlachten

vt разбіра́ць, трыбушы́ць (тушу)

ein áltes Áuto ~ — разм. разабра́ць стару́ю машы́ну на запасны́я ча́сткі

zusámmenreißen

*

1.

vt pyйнава́ць, разбіра́ць, зно́сіць (будынак)

2.

(sich) браць сябе́ ў ру́кі, (з ця́жкасцю) авало́дваць сабо́ю

áusbauen

vt

1) разбудо́ўваць, будава́ць

2) пашыра́ць

den Expórt ~ — пашыра́ць лкспарт

3) разбіра́ць, дэмантава́ць

4) горн. распрацо́ўваць, вырабля́ць

verhándeln

1.

vi

1) (über A) ве́сці перагаво́ры [перамо́вы] (пра што-н.)

2) юрыд. разбіра́ць спра́ву

2.

vt

1) прада́ць

2) пацярпе́ць стра́ты

ábbauen

1.

vt

1) паніжа́ць (цэны)

2) скарача́ць (штаты)

3) здабыва́ць (вугаль)

4) разбіра́ць; зно́сіць

5) здабыва́ць (выкапні), распрацо́ўваць (радовішча)

2.

vi слабе́ць, здава́ць (пра здароўе)

auseinánder

adv паасо́бку, далёка адзі́н ад аднаго́

~ schréiben* — піса́ць раздзе́льна

~! — разыдзі́ся! (каманда)

sie sínd ~ — яны́ разышлі́ся, яны́ ня ў зго́дзе

~ bíegen* — разгіна́ць

~ bríngen* — vt разніма́ць

~ fáhren* — vi (s) раз’язджа́цца

~ fállen* — vi (s) распада́цца, разва́львацца

~ fálten — vt разгарну́ць

~ géhen* — vi (s) разыхо́дзіцца, расступа́цца; распада́цца

~ hálten* — vt раздзяля́ць; адро́зніваць

~ jágen — vt разганя́ць

~ kómmen* — vi (s) разыхо́дзіцца; разлуча́цца

~ láufen* — vi (s) разбяга́цца; разыхо́дзіцца

~ néhmen* — vt разніма́ць, разбіра́ць, дэманці́раваць

~ rücken — vt рассо́ўваць, адсо́ўваць

Haar

n -(e)s, -e во́лас, валасі́на; зборн. валасы́; по́ўсць; ворс

das ~ wáchsen* lássen* — адпуска́ць валасы́

die ~e wáschen* [trócknen, färben] — мыць [сушы́ць, фарбава́ць] валасы́

die ~e máchen — прычэ́свацца

◊ sich in die ~e geráten* — (па)свары́цца

sie gléichen* sich aufs ~ — яны́ падо́бны адзі́н да друго́га як дзве кро́плі вады́

um ein ~ — на валасо́к, ледзь

um kein ~, nicht um ein ~ — ні на валасо́к, ні на ёту

sich wégen etw. (G) kéine gráuen ~e wáchsen* lássen* — не хвалява́цца нако́нт чаго́-н., не браць чаго́-н. да галавы́

kein gútes ~ an j-m lássen* — разбіра́ць каго́-н. па ко́стачках

~e auf den Zähnen háben — ≅ быць зуба́стым

er hat ihm kein ~ gekrümmt — ён і па́льцам яго́ не крану́ў