controvert

[ˈkɑ:ntrəvɜ:rt]

v.

1) спрача́цца; пярэ́чыць; супро́цьста́віцца

2) дыскутава́ць, ве́сьці дыспу́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entggnen

vi пярэ́чыць; адка́зваць, дава́ць адка́з (у спрэчцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

widersprchen

* vi (D) (cy)пярэ́чыць (каму-н., чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bemrken

vt

1) заўважа́ць, прыкмяча́ць

2) рабі́ць заўва́гу; пярэ́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dawderreden

аддз. vi уст. супярэ́чыць, пярэ́чыць (супраць чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inwand

m -s, -wände пярэ́чанне; адгаво́рка

~ erhben*пярэ́чыць, пратэстава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lgik

f - ло́гіка

ller ~ ins Gescht schlgen*пярэ́чыць уся́кай ло́гіцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

contradictory

[,kɑ:ntrəˈdɪktəri]

adj.

1) супярэ́чны, супярэ́члівы, нязго́дны

the contradictory report — супярэ́члівыя паведамле́ньні

2) які́ пярэ́чыць, перако́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frmwidrig

1.

a які́ пярэ́чыць фо́рме

2.

adv не па фо́рме

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verwhren

vt (D) перашкаджа́ць (чаму-н.)

2) забараня́ць; адмаўля́ць, пярэ́чыць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)