damp

[dæmp]

1.

adj.

1) во́гкі, вільго́тны, сыры́

damp basement — сыры́ падва́л

2) Archaic прыгне́чаны, прыбі́ты о́рам)

2.

adv.

во́гка, вільго́тна, сы́ра

3.

n.

1) во́гкасьць, ві́льгаць, сы́расьць f.

2) марко́та, журба́ f.

3) рудніко́вы газ

4.

v.t.

1) намо́чваць, зьвільгатня́ць, рабі́ць вільго́тным

2) прыгнята́ць; прыбіва́ць, адбіва́ць ахво́ту

3) тушы́ць, гасі́ць (аго́нь)

4) Physics зьмянша́ць ампліту́ду хіста́ньняў (або́ хва́ляў), заглуша́ць у́кі)

- damp off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nschlagen

*

1.

vt

1) прыбіва́ць, прымацо́ўваць

2) яб’яўля́ць

3) біць (у звон)

2.

vi (h, s)

1) (an A) вы́цяцца (аб што-н.)

2) зазвані́ць

3) забраха́ць

4) запе́ць (пра птушак)

5) падзе́йнічаць (пра лякарства); паўплыва́ць

die Wrte schlgen bei ihm nicht an — да яго́ сло́вы не дахо́дзяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hammer

[ˈhæmər]

1.

n.

1) мо́лат -а, малато́к -ка́ m.

2) малато́чак -ка m. (у ро́зных мэхані́змах)

3) уда́рнік -а m. (у па́льнай збро́і)

4) Anat. малато́чак -ка m. (вушна́я ко́стачка)

to come or go under the hammer — быць прада́дзеным з малатка́ (на аўкцыёне)

hammer and tongs — усі́мі сі́ламі

2.

v.t.

1) біць, заганя́ць, прыбіва́ць малатко́м

2) кава́ць; зьбіва́ць (як малатко́м)

3) дзяўбці́, убіва́ць

to hammer into one’s head — убіва́ць каму́ ў галаву́

4) дабіва́цца чаго́ вялі́кімі намага́ньнямі

to hammer at — упа́рта працава́ць над чым

- hammer and sickle

- hammer away

- hammer out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)