раўці́

1. brüllen vt, vi (пра звяроў); tóben vi (пра буру);

2. разм (плакаць) laut héulen, flénnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

röhren

vi

1) паляўн. трубі́ць, (пра аленя)

2) дыял. раўці́, пла́каць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bemoan

[bɪˈmoʊn]

1.

v.t.

апла́кваць, пла́каць па кім-чым

2.

v.i.

быць у жало́бе, насі́ць жало́бу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

snivel

[ˈsnɪvəl]

1.

v.i. (-ll-)

пла́каць, усхлі́пваючы; распуска́ць со́плі

2.

n.

1) плаксі́васьць f.

2) смаркачы́, со́плі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

náchweinen

vi (D) пла́каць (аб кім-н., аб чым-н.), апла́кваць, шкадава́ць (каго-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lament

[ləˈment]

1.

v.t.

апла́кваць; шкадава́ць

2.

v.i.

1) галасі́ць, мо́цна пла́каць

2) жальбава́ць, лямантава́ць

3.

n.

1) галашэ́ньне n., ля́мант -у m.

2) эле́гія f., жало́бная пе́сьня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blubber

[ˈblʌbər]

1.

n.

1) во́рвань f., тлушч з марскі́х жывёлаў

2) мо́цны плач, роў -ву m.

2.

v.i.

раўсьці́, го́ласна пла́каць, лямантава́ць

3.

v.t.

гавары́ць з пла́чам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sniffle

[ˈsnɪfəl]

1.

v.i.

1) хлі́паць

The child stopped crying, but kept on sniffling — Дзіця́ пераста́ла пла́каць, але яшчэ́ ўсё ўсхлі́пвала

2) сапці́ праз зало́жаны нос

2.

n.

хлі́паньне, усхлі́пваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bawl

[bɔl]

1.

v.i.

1) крыча́ць, гарлапа́ніць, гарла́ніць; раўці́ (пра жывёлу)

2) го́ласна пла́каць, раўці́

2.

v.t.

закліка́ць, захваля́ць свой тава́р кры́кам

•

- bawl out

3.

n.

1) крык -у m.

2) ла́янка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

be=

неаддз. дзеяслоўная прыстаўка:

1) ператварае дзеясловы vi у vt; wéinen пла́каць bewéinen апла́кваць

2) указвае на ўсебаковы ахоп прадмета дзеяннем; bedécken засціла́ць і г.д.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)