Verbum

Ton

I

m -(e)s, Töne тон, гук

éinen ~ ánschlagen* [gréifen*] — муз. узя́ць тон

mit j-m gléichen ~ ánstimmen — пець з кім-н. ва ўнісо́н; дзе́йнічаць з кім-н. заадно́; падпява́ць каму́-н.

2) на́ціск

3) тон мо́вы

den ríchtigen ~ ánschlagen* [ánstimmen] — знайсці́ [yзя́ць] пра́вільны тон

4) тон (паводзіны)

den ~ ángeben* [ánstimmen] — задава́ць тон, ігра́ць (гало́ўную) ро́лю

5) тон (пра колер)

sátte Töne — сакаві́тыя [насы́чаныя] то́ны

II

m -(e)s, -e глі́на

◊ aus gröberem ~ gescháffen — зро́блены з больш густо́га це́ста

Loch

n -(e)s, Löcher

1) дзі́рка, адту́ліна

2) нара́

3) халу́па

4) лу́за (більярда)

5) разм. куту́зка, турма́

◊ sich (D) ein ~ in den Bauch láchen — падарва́ць жываты́ ад сме́ху

j-m ein ~ in den Bauch frágen — заму́чыць каго́-н. пыта́ннямі

ein ~ in die Luft gúcken — глядзе́ць у адну́ кро́пку адсу́тным по́зіркам [по́глядам]

j-m zéigen, wo der Zímmermann das ~ gelássen hat — вы́ставіць каго́-н. за дзве́ры, прагна́ць каго́-н.

auf dem létzten ~ pféifen — кана́ць, дахо́дзіць, канча́цца, паміра́ць

aus éinem ánderen ~ pféifen — пець на другі́ лад [мане́р]

ein ~ mit dem ánderen zústopfen — плаці́ць стары́я даўгі́ за кошт но́вых