прапанава́нне

1. гл. прапаноўванне;

2. гл. прапанова

2.прапанава́ць

1. vórschlagen* vt;

2. (даць на выбар, частаваць) ánbieten* vt; offeríeren vt (камерц.);

3. (уносіць прапанову што-н. зрабіць, тс. кандыдатуру) beántragen vt;

4. (законапраект) vórlegen vt, unterbréiten vt;

прапанава́нне тост éinen Toast [to:st] [Trínkspruch] áusbringen* (за каго-н. auf A);

прапанава́нне свае паслу́гі séine Díenste ánbieten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

public

[ˈpʌblɪk]

1.

adj.

1) грама́дзкі

public affairs — грама́дзкія спра́вы

2) камуна́льны (які́ адно́сіцца да гарадзко́е гаспада́ркі)

public service — камуна́льныя паслу́гі

3) публі́чны

public library — публі́чная бібліятэ́ка

public lecture — публі́чная ле́кцыя

4) агу́льнаве́дамы; адкры́ты

The fact became public — Факт ста́ўся агу́льнаве́дамым

public protest — адкры́ты пратэ́ст

5) наро́дны, агульнанаро́дны

public ownership — агульнанаро́днае дабро́

2.

n.

лю́дзі pl. (наагу́л), наро́д -у m.; грама́дзкасьць f.; пу́бліка f.

а) to appeal to the public — апэлява́ць да грама́дзкасьці

б) in public — публі́чна, адкры́та; пры людзя́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)