dilatory

[ˈdɪlətɔri]

adj.

1) мару́дны, мару́длівы; паво́льны

2) які́ выкліка́е затры́мку

dilatory tactics — та́ктыка адця́гваньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schléppend

a

1) мару́длівы, паво́льны; вя́лы (непаваротлівы)

2) зацяжны́

éine ~e Kránkheit — зацяжна́я хваро́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gemách

1.

a спако́йны, ці́хі, паво́льны

2.

adv спако́йна, ці́ха, пама́лу, паво́льна

nur ~! — спако́йна, цішэ́й!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

costive

[ˈkɑ:stɪv]

adj.

1) які́ хварэ́е на запо́р

2) які́ выкліка́е запо́р

3) паво́льны, мару́дны

4) скупы́, скна́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leaden

[ˈledən]

adj.

1) сьвінцо́вы

2) цяжкі́, як сьвіне́ц

3) ну́дны, пану́ры

4) сі́не-шэ́ры

5) паво́льны; абцяжа́раны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sácht, sáchte

1.

a ці́хі, паво́льны, асцяро́жны

2.

adv асцяро́жна, паво́льна, ці́ха

ímmer [nur mal] ~e! — спако́йна!, ці́ха!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пава́жна прысл, пава́жны

1. (важны, уплывовы) wíchtig, gewíchtig; máßgebend; würdevoll; ernst; gedíegen;

пава́жная асо́ба éine wíchtige [máßgebende] Persón;

2. (няспешны, павольны) lángsam; schwérfällig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праця́глы

1. (у часе) lang, (án)dáuernd, ánhaltend, lángwierig (пра хваробу);

2. (у прасторы) áusgedehnt, lang gestréckt;

3. (павольны) gedéhnt, lang gezógen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

snail

[sneɪl]

n.

1) смоўж смаўжа́ m., сьліма́к -а́ m.

2) Figur. ляні́вы, паво́льны чалаве́к

•

- snail mail

- snail’s pace

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

measured

[ˈmeʒərd]

adj.

1) рэгуля́рны; адно́лькавы; аднаста́йны, аднаро́дны

2) рытмі́чны

3) пі́саны ве́ршам, ня про́заю

4) паво́льны і стры́маны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)