umschlagen
I úmschlagen
*
1.
vt
1) надзява́ць, накі́нуць
2) абго́ртваць, абмо́тваць
3) адгіна́ць (каўнер)
4) пераго́ртваць (старонку)
5) перагружа́ць (тавар)
6) пераку́льваць, зва́льваць
2.
vi (s)
1) рэ́зка мяня́цца (пра вецер і г.д.)
2) пераку́львацца, абаро́чвацца
II umschlágen
* vt заваро́чваць, заго́ртваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wérfen
*
1.
vt
1) кі́даць
den Brief in den Kásten ~ — кі́нуць [апусці́ць] пі́сьмо ў скры́нку
die Tür ins Schloss ~ — зачыні́ць (з трэ́скам) дзве́ры
Blícke ~ — кі́даць по́зіркі
2) нараджа́ць (пра жывёлу)
3) накі́нуць
den Mántel über die Schúlter ~ — накі́нуць паліто́ на пле́чы
4) выкі́дваць
5)
mit dem Geld um sich (A) ~ — раскіда́цца граша́мі
2.
(sich) кі́дацца
(auf A) (на каго-н., што-н.)
sich zu Bóden ~ — кі́нуцца на зямэ́р
sich in die Kléider ~ — разм. ху́тка апрану́цца
2) (mit D) кі́дацца (чым-н.)
3) караба́ціцца, перако́швацца, дэфармава́цца
◊ sich in die Brust ~ — выхваля́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
übernehmen
I ǘbernehmen
* vt накі́нуць (паліто́)
das Gewéhr ~ — браць стрэ́льбу [вінто́ўку] на плячо́
II übernéhmen
*
1.
vt
1) атрыма́ць, прыня́ць (груз, заказ і г.д.)
2) браць на сябе́ (кіраўніцтва, адказнасць)
3) перайма́ць (манеры)
2.
(sich)
1.
(in D) не ве́даць ме́ры (у ядзе)
2) (bei D) надарва́цца (ад работы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
überschlagen
I überschlagen
*
1.
vi (s)
1) перахо́дзіць з аднаго́ ста́ну ў другі́
2) пераве́швацца, пераку́львацца
3) праско́кваць (пра іскры)
4) лама́цца (пра голас)
2.
vt накі́нуць (хустку)
die Béine ~ — пакла́сці [закі́нуць] нагу́ на нагу́
I überschlágen
*
1.
vt
1) прапуска́ць (старонку)
2) склада́ць каштары́с, разлі́чваць
2.
(sich)
1) перавярну́цца, абярну́цца
2) заліва́цца (пра салаўя)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
whip
[hwɪp]
1.
v., whipped or whipt, whipping
2.
v.t.
1) удара́ць; біць; лупцава́ць; сьцёбаць, паганя́ць
to whip a horse on — паганя́ць каня́ пу́гай
2)
а) зрыва́ць, зьдзіра́ць зь сябе́
He whipped off his coat — Ён сарва́ў зь сябе́ плашч
б) схапі́ць, накі́нуць на сябе́
She whipped on her robe — Яна́ накі́нула на сябе́ капо́ту
3) узбуджа́ць, уздыма́ць, падахво́чваць
to whip up some enthusiasm — уздыма́ць энтузія́зм
4) зьбіва́ць (я́йка, сьмята́ну)
5) закіда́ць ву́ду
3.
v.i.
шуга́ць
The thief whipped behind a corner and escaped — Зло́дзей шугану́ў за рог і ўцёк
4.
n.
1) пу́га f., бізу́н -а́ m.
2) сьцёбаньне n. (пу́гай, бізуно́м)
3) кіраўні́к парля́мэнцкай фра́кцыі
4) фурма́н -а́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
überlegen
I
vt (über A) разм.
1) кла́сці, палажы́ць (што-н. на што-н.)
2) накі́нуць (паліто)
II
vt, часцей sich (D) ~ абду́мваць, узва́жаць, меркава́ць
gut überlégt — до́бра пра́думана
III
1.
a (D an D – каго-н. у чым-н.)
1) які́ пераўзыхо́дзіць (у чым-н.)
j-m an Kraft ~ sein — пераўзыхо́дзіць каго́-н. у сі́ле
2) напы́шлівы, фанабэ́рысты, які́ глядзі́ць звысоку
ein ~es Lächeln — пага́ры́лівая ўсме́шка
2.adv з вялі́кай перава́гай, упэўнена
~ in Führung sein — ве́сці (гульнр) з вялі́кай перава́гай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)