Verbum

überlegen

I

vt (über A) разм.

1) кла́сці, палажы́ць (што-н. на што-н.)

2) накі́нуць (паліто)

II

vt, часцей sich (D) ~ абду́мваць, узва́жаць, меркава́ць

gut überlégt — до́бра пра́думана

III

1.

a (D an D – каго-н. у чым-н.)

1) які́ пераўзыхо́дзіць (у чым-н.)

j-m an Kraft ~ sein — пераўзыхо́дзіць каго́-н. у сі́ле

2) напы́шлівы, фанабэ́рысты, які́ глядзі́ць звысоку

ein ~es Lächeln — пага́ры́лівая ўсме́шка

2.adv з вялі́кай перава́гай, упэўнена

~ in Führung sein — ве́сці (гульнр) з вялі́кай перава́гай