bepflstern

vt

1) (за)масці́ць [брукава́ць] (вуліцу)

2) наклада́ць пла́стыр (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lay on

а) наклада́ць а́рбу, пада́так)

б) право́дзіць (ваду́, газ, эле́ктрыку)

в) лісьлі́віць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

embargo

[ɪmˈbɑ:rgoʊ]

1.

n.

эмба́рга, indecl., забаро́на дзяржа́вай уво́зу ці вы́вазу

to lay an embargo — наклада́ць забаро́ну, забараня́ць

to take off an embargo — зьняць забаро́ну

2.

v.t.

1) наклада́ць эмба́рга

to embargo a ship — затрыма́ць карабе́ль у по́рце

2) канфіскава́ць, рэквізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

taboo

[təˈbu:]

1.

v.t.

забараня́ць; наклада́ць табу́

2.

n.

1) забаро́на f.

2) табу́ n., indecl.

3.

adj.

забаро́нены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ǘberfärben

I

1.

vt наклада́ць слой фа́рбы (на што-н.)

2.

vi бля́кнуць, ліня́ць

II

vt перафарбо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bring down

а) спуска́ць; зва́льваць, валі́ць; скіда́ць (ула́ду); наклада́ць ка́ру

б) прыніжа́ць

в) зьбіва́ць, падстрэ́льваць

г) зьніжа́ць, памянша́ць, спуска́ць (цану́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plaster

[ˈplæstər]

1.

n.

1) тынк -у m.

2) гіпс -у m.

3) пля́стыр -а m. (для закле́йваньня ра́наў)

2.

v.t.

1) тынкава́ць

2) наклада́ць пля́стыр

3) нама́зваць, абма́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uflegen

vt

1) накла́дваць

2) выдава́ць, выпуска́ць (кнігу)

3) выстаўля́ць, выклада́ць (для паказу)

4) усклада́ць, наклада́ць

j-m ine Strfe ~ — накла́сці пакара́нне на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blockade

[blɑ:ˈkeɪd]

1.

n.

1) бляка́да f.

2) бляка́дны флёт або́ а́рмія

2.

v.t.

1) наклада́ць бляка́ду

2) выкліка́ць зато́р (на даро́зе); заступа́ць (даро́гу); перашкаджа́ць

- raise the blockade

- run the blockade

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tariff

[ˈtærɪf]

1.

n.

1) тары́ф -у m.ы́тны, чыгу́начны)

2) мы́та n., пада́ткі pl

3) расцэ́нка f., шкала́ цэ́наў

the tariff at the hotel — шкала́ цэ́наў у гатэ́лі

2.

v.t.

наклада́ць тары́ф

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)