óberst

a вышэ́йшы, вярхо́ўны, найвышэ́йшы, гало́ўны

das ~e Gerícht — вярхо́ўны суд

die ~e Gewált — вярхо́ўная ўла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

seemingly

[ˈsi:mɪŋli]

adv.

віда́ць, як віда́ць, ма́быць, му́сіць

This hill is seemingly the highest — Гэ́ты ўзго́рак, ма́быць, найвышэ́йшы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uppermost

[ˈʌpərmoʊst]

1.

adj.

1) найвышэ́йшы, са́мы ве́рхні

2) найважне́йшы

3) наймацне́йшы, найвыдатне́йшы

2.

adv.

1) найвышэ́й

2) найважне́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пік м.

1. геагр. Pick m -(e)s, -e або -s, Bérgspitze f -, -n;

2. (найвышэйшы пад’ём) Spítze f -, -n;

гадзі́на пік Spítzenzeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ста́ўка​III ж. вайск.

1. (месцазнаходжанне камандавання) Háuptquartier n -s, -e;

ста́ўка гало́ўнага кама́ндавання Gróßes Háuptquartier;

2. (найвышэйшы орган кіраўніцтва на час вайны) Óberkommando n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vertex

[ˈvɜ:rteks]

n., pl. -texes or -tices

1) найвышэ́йшы пункт, верхаві́на, вярша́ліна f.

2) Anat. ма́каўка f. (галавы́)

3) зэні́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вышэ́йшы выш. ст. ад высокі hoch, größer (ростам);

2. (самы высокі) höchst; гл. найвышэйшы;

3.:

вышэ́йшая адука́цыя Hóchschulbildung f -;

вышэ́йшая навуча́льная ўстано́ва Hóchschule f -, -n;

◊

у вышэ́йшай ступе́ні im höchsten Gráde, hóchgradig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэко́рд м.

1. спарт. Rekórd m -(e)s, -e (па чым-н. in D);

устанаві́ць [пабі́ць, перавы́сіць] рэко́рд éinen Rekórd áufstellen [schlágen*, überbíeten*];

рэко́рд сяро́д даро́слых Seniórenrekord m;

рэко́рд сяро́д юніёраў Juniórenrekord m;

2. (найвышэйшы паказчык) Höchstleistung f -, -en, Spítzenleistung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

chancellor

[ˈtʃænsələr]

n.

1) ка́нцлер -а m.

Chancellor of the Exchequer — міні́стар фіна́нсаў у Вялікабрыта́ніі

Lord High Chancellor — лёрд -канцле́р (найвышэ́йшы судзьдзя́ Вялікабрыта́ніі)

2) вярхо́ўны судзьдзя́

3) ка́нцлер (у Аўстрыі, Няме́ччыне)

4) прэзыдэ́нт унівэрсытэ́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

climax

[ˈklaɪmæks]

1.

n.

1) кульмінацы́йны пункт

2) найвышэ́йшы пункт; пункт найбо́льшага зацікаўле́ньня; найбо́льш хвалю́ючая ча́стка

3) арга́зм -у m.

2.

v.

1) даве́сьці да кульмінацы́йнага пу́нкту

2) быць у найвышэ́йшай ступе́ні

3) бы́ць кульмінацы́йным пу́нктам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)