Verbum

няро́ўны úneben, úngleichmäßig; nicht glatt (шурпаты); schief, krumm, nicht geráde (крывы – пра лініі); únregelmäßig, abrúpt (пра дыханне, рух);

няро́ўная даро́га hólp(e)riger Weg;

няро́ўны пульс únregelmäßiger Puls

лі́нія ж.

1. матэм. Líni¦e f -, -n;

прама́я [про́стая] лі́нія geráde Líni¦e, Geráde f -, -n;

крыва́я лі́нія gekrümmte Lini¦e; Kúrve [-və] f -, -n;

лама́ная лі́нія gebróchene [gekníckte] Líni¦e;

парале́льныя лі́ніі Paralléllini¦en pl; Parallélen pl;

2. чыг., ав. (палатно чыгункі і г. д.) Líni¦e f -, -n;

чыгу́начная лі́нія Éisenbahnlini¦e f;

паве́траная лі́нія Flúglini¦e f;

3. тэх. (пра тэлефон, паточную вытворчасць і г. д.) Léitung f -, -en;

высакаво́льтная лі́нія Hóchspannungsleitung f;

рэтрансляцы́йная лі́нія Relaisstrecke [-´lɛ:-] f -, -n;

пато́чная лі́нія Flíeßband n -(e)s, -bänder, Táktstraße f -, -n;

канве́ерная лі́нія Flíeßband n -(e)s, -bänder;

тэлефо́нная лі́нія Telefónleitung f -, -en;

◊

право́дзіць сваю лі́нію séine Líni¦e dúrchführen [dúrchsetzen];

у адну́ лі́нію schnúrgerade, in éiner Líni¦e;

па лі́ніі чаго-н. im Ráhmen (G);

працава́ць па лі́ніі auf (D)… Gebíet árbeiten;

ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраціўле́ння den Weg des geríngsten Wíderstandes géhen*; den léichtesten Weg géhen* [wählen]

вы́раўнаваць

1. (зрабіць роўным) ébnen vt; тэх. nivellíeren [-v-] vt, ríchten vt; буд. éinebnen vt; planíeren vt;

вы́раўнаваць даро́гу den Weg ébnen;

2. (па прамой лініі) in éine Réihe [Líni¦e] bríngen*

сыхо́дны

1. (які паніжаецца) ábsteigend, (áb)fallend;

ро́дзічы на сыхо́днай лі́ніі Verwándte ábsteigender Líni¦e;

2. фан. (пра мелодыку) fállend, terminál, ábschließend;

сыхо́дны рух то́ну (голасу) termínale [fállende] Tónführung [Melodíe];

3. матэм. (які супадае) kongruíerend, einánder déckend

выраўно́ўваць, вы́раўнаваць, вы́раўняць

1. (зрабіць роўным) ébnen vt; буд. planíeren vt, éinebnen vt; тэх. nivellíeren [-v-] vt;

2. (па прамой лініі) nach der Schnur zíehnen*; вайск. áusrichten vt, in Líni¦e stéllen;

выраўно́ўваць самалёт ав. Flúgzeug ábfangen*

кшталт м.

1. (спосаб, манера) Art f-, -en; Wéise f -, -n; Art und Wéise;

гэ́ткім кшталтам so, auf díese Art;

2. (падабенства від, форма) Ähnlichkeit f -; Form f -, -en, Gestált f -, -en;

кшталту лі́ніі éiner Líni¦e ähnlich

супраці́ў м. Wíderstand m -(e)s;

аказа́ць супраці́ў Wíderstand léisten [entgégensetzen];

сустрэ́ць супраці́ў auf Wíderstand stóßen*;

злама́ць супраці́ў вайск. den Wíderstand bréchen*;

ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраці́ву den Weg des geríngsten Wíderstandes géhen*; das Brett an der dünnsten Stélle bóhren (разм.)