Verbum

zermálmen

vt

1) драбні́ць, крышы́ць, размо́лваць

2) тэх. плю́шчыць

3) знішча́ць

tílgen

vt

1) выво́дзіць, зво́дзіць, знішча́ць

2) загла́джваць (віну)

3) пагасі́ць (доўг)

beséitigen

vt ліквідо́ўваць; прыма́ць (з дарогі)

2) знішча́ць

den Verdácht ~ — рассе́яць падазрэ́нні

níederschmettern

vt

1) з сі́лай кі́даць [валі́ць] на зямэ́р

2) знішча́ць (агрэсара)

3) ашаламля́ць

zerstören

vt разбура́ць, раскіда́ць; псава́ць, знішча́ць

j-s Glück ~ — разла́дзіць чыё-н. шча́сце

áusrotten

vt выкараня́ць, знішча́ць; выпо́лваць

mit Stumpf und Stiel ~ — вы́рваць з ко́ранем, канчатко́ва зні́шчыць

áufzehren

1.

vt

1) з’яда́ць; выяда́ць, знішча́ць

2) знясі́льваць; мардава́ць; вычэ́рпваць

2.

(sich) мардава́ць сябе́

ábschaffen

vt

1) касава́ць, ліквідо́ўваць, адмяня́ць; знішча́ць

Gesétze ~ — адмяня́ць зако́ны

2) выво́дзіць з ужы́тку; вайск. зніма́ць з узбрае́ння

áufreiben

*

1.

vt

1) расціра́ць, сціра́ць (да крыві)

2) знішча́ць; вайск. вымо́тваць (праціўніка)

3) мата́ць [вымо́тваць] не́рвы

4) тэх. раскру́чваць (адтуліну)

2.

(sich)

1) сціра́цца

2) знішча́цца

3) вымо́твацца