Verbum

authority

n., pl. -ties

1) аўтарытэ́т -у m.

2) ула́да, моц f.; упра́ва f.

3) уплы́ў -ву m., зна́чаньне, значэ́ньне n.

4) аўтарытэ́тная крыні́ца інфарма́цыі

5) знаве́ц, зна́ўца m., экспэ́рт -а m.

6) пра́ва, паўнамо́цтва n.

authority to sign — пра́ва по́дпісу

to have authority — мець паўнамо́цтва

•

- the authorities

judge

n.

1) судзьдзя́ -і́ m

2) арбі́тар -ра m.

3) знавец -ўца m., зна́ўца -ы m. & f.

a good judge of cattle — до́бры зна́ўца жывёлы

a poor judge of poetry — слабы́ зна́ўца паэ́зіі

v.t.

1) судзі́ць; выно́сіць прысу́д

2) быць арбі́трам (у вырашэ́ньні спрэ́чак ці ко́нкурсу)

3) ацэ́ньваць; дава́ць ацэ́нку

4) ду́маць, лічы́ць; меркава́ць

Judge for yourself — Мярку́йце са́мі

5) судзі́ць, асуджа́ць, га́ніць