атэстава́ць

1. (даць водгук) attestíeren vt;

2. (надаць званне) ernénnen* vt (кім-н. zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rángstufe

f -, -n

1) чын, зва́нне, клас

2) ступе́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Generálsrang

m -(e)s, -ränge генера́льскае зва́нне, генера́льскі чын

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Geséllenprüfung

f -, -en экза́мен на зва́нне падма́йстра [гіст. чаля́дніка]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Offizíersrang

m -(e)s, -ränge афіцэ́рскае зва́нне, афіцэ́рскі чын

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rítterschaft

f - гіст.

1) зборн. ры́царства, ры́цары

2) ры́царскае зва́нне, ры́царства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

e. h.

=

1.

ehrenhalber – ганаровы (пра званне, членства)

2.

eigenhändig – уласнаручна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ты́тул м.

1. (званне) Títel m -s, -; Éhrentitel m (ганаровае);

2. (загаловак) Títel m;

ты́тул на во́кладцы Úmschlagtitel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мі́чман м.

1. (вайсковае званне) Fähnrich zur See;

2. (у старым расійскім флоце) Únterleutnant zur See; Maríneoberfeldwebel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

akadémisch

a акадэмі́чны

~e Bíldung — вышэ́йшая адука́цыя

éine ~e Würde erlágen — атрыма́ць вучо́нае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)