прэвенты́ўна прысл, прэвенты́ўны präventv [-vɛn-], Präventv-; vrbeugend;

прэвенты́ўная вайна́ Präventvkrieg [-vɛn-] m -(e)s, -e;

прэвенты́ўныя за́хады vrbeugende Mßnahmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

preventive

[prɪˈventɪv]

1.

adj.

засьцерага́льны

preventive measures against disease — засьцерага́льныя за́хады супро́ць хваро́бы

2.

n.

засьцяро́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

futility

[fjuˈtɪləti]

n., pl. -ties

1) дарэ́мнасьць, ма́рнасьць, бескары́снасьць f.

2) малава́жнасьць, нява́жнасьць f.; легкаду́мнасьць f.

3) малава́жныя дзе́яньні, за́хады, падзе́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тэрміно́вы

1. (неадкладны) ilig; drngend, drnglich;

тэрміно́выя за́хады Sofrtmaßnahmen;

2. (на тэрмін) befrstet; Termn-, auf Termn, auf Zeit;

тэрміно́вы ўклад befrstete inlage, Termneinlage f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

precaution

[prɪˈkɔʃən]

n.

асьцяро́га; засьцяро́га f.

а) to take precaution against — прыня́ць за́хады засьцяро́гі супроць чаго́

б) Locking doors is a precaution — Замыка́ньне дзьвярэ́й — ме́ра засьцяро́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nstalt

f -, -en

1) устано́ва, інстыту́т

2) (псіхіятры́чная) ляка́рня

~en mchen [trffen*] — рабі́ць неабхо́дныя за́хады, рыхтава́цца

kine ~en mchen — не хаце́ць пачына́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ingreifen

* vi уме́швацца; рабі́ць за́хады

in j-s Rchte ~ — рабі́ць зама́х на чые́-н. правы́, паруша́ць чыю́-н. кампетэ́нцыю

2) уступа́ць у бой

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mßnahme

f -, -n мерапрые́мства

~n trffen* [ergrifen*] — прыма́ць ме́ры, рабі́ць за́хады

~n verfügen — назнача́ць ме́ры [мерапрые́мствы]

~n inleiten — намяча́ць мерапрые́мствы

~n fstlegen — распрацава́ць мерапрые́мствы; устанаві́ць ме́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

penitentiary

[,penɪˈtenʃəri]

1.

n., pl. -ries

астро́г -у m. (для пава́жных злачы́нцаў), турма́ для адбыва́ньня ка́таргі

2.

adj.

1) кара́ны астро́гам

a penitentiary offence — злачы́нства, кара́нае астро́гам

2) папра́ўчы

penitentiary measures — папра́ўчыя за́хады

3) пакая́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

äußerst

1.

a

1) кра́йні; надзвыча́йны

2) кра́йні, грані́чны

~e Mßnahmen ergrifen* — зрабі́ць кра́йнія за́хады, ужы́ць кра́йнія ме́ры

2.

adv надзвы́чай; ве́льмі; у найвышэ́йшай ступе́ні

bis zum Äußersten — да кра́йнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)