Verbum

spark

[spɑ:rk]

1.

n.

1) і́скра f.

2) про́бліск -у m.

a spark of light — про́бліск сьвятла́

3) Figur. ка́ліва n.

He had not a spark of interest — Ён ня меў ні ка́ліва зацікаўле́ньня

2.

v.i.

іскры́цца, дава́ць і́скры

3.

v.t.

1) запа́льваць і́скрай

2) Figur. узбуджа́ць (запа́л, акты́ўнасьць)

fire

[ˈfaɪr]

1.

n.

1) аго́нь -ню́ m., по́лымя n.

to light the fire — запалі́ць у пе́чы

2) пажа́р -у m.

3) запа́л, узды́м -у m.; натхне́ньне n.; па́лкасьць, палымя́насьць, жва́васьць f.

full of patriotic fire — по́ўны патрыяты́чнага запа́лу

4) пяку́чы боль, ліхама́нка f.; запале́ньне n.

5) Milit. аго́нь -ню́ m., стральба́ f.; абстрэ́л -у m.

6) закі́дваньне (пыта́ньнямі, кры́тыкай)

2.

v.t.

1) запа́льваць (дро́вы), падпа́льваць (дом)

2) палі́ць у пе́чы

3) абпа́льваць (керамічныя вы́рабы, цэ́глу)

4) сушы́ць (гарба́ту, тыту́нь)

5) узбуджа́ць, распа́льваць (фанта́зію)

6) страля́ць, палі́ць (за́лпам)

7) informal кіда́ць (ка́менем)

8) informal звальня́ць (з пра́цы)

3.

v.i.

1) загара́цца (агнём, зло́сьцю, энтузія́змам)

2) страля́ць (са стрэ́льбы, гарма́ты)

3) абпа́львацца (як цэ́гла)

•

- be under fire

- fire off

- fire up

- on fire

light

I [laɪt]

1.

n.

1) сьвятло́ n., аго́нь -ня́ m.

2) асьвятле́ньне

3) дзённае сьвятло́; сьвіта́нак, зо́лак -ку m.

4) прасьве́т -у m.

5) сьветлафо́р -у m.

6) Figur. ве́да f.; інфарма́цыя f.; выясьне́ньне n.

2.

adj.

сьве́тлы; я́сны

light blue — сьве́тла-сі́ні

3.

v.t. (lighted or lit)

1) запа́льваць

2) асьвятля́ць

4.

v.i.

1) загара́цца, запа́львацца

2) разьясьня́цца

3) сьвяці́ць

4) ажыўля́цца; сьвяці́цца (пра во́чы)

•

- bring to light

- in the light

- see the light

- throw light on

- shed light on

- come to light

II [laɪt]

adj.

1) лёгкі, лёгенькі

a light rain — лёгкі дождж

a light sleep — нямо́цны сон

2) нецяжкі́, лёгкі (пра пра́цу); лаго́дны, лёгкі (пра ка́ру)

3) лёгкі, вясёлы

light reading — чыта́ньне для прые́мнасьці, лёгкае чыта́ньне

4) нязна́чны

light losses — нязна́чныя стра́ты

5) ры́хлы, пяшча́ны, лёгкі (пра гле́бу)

6) нямо́цны (пра віно́); нятлу́сты, малакаляры́йны (пра е́жу)

7) Milit. лёгкі (ко́ньніца); мало́га калі́бру

strike

[straɪk]

1.

v., struck, struck or stricken, striking

1) удара́ць; нано́сіць уда́р

to strike a person in anger — ударыць каго́ са зло́сьці

strike a blow in self-defence — нане́сьці ўда́р у самаабаро́не

2) выбіва́ць, адбіва́ць, чака́ніць

to strike a medal — адбі́ць мэда́ль

3) высяка́ць (аго́нь), чы́ркаць, запа́льваць

to strike a match — запалі́ць запа́лку

4) здава́цца, ура́жваць, рабі́ць ура́жаньне

The plan strikes me as silly — Плян здае́цца мне неразу́мным

5) біць

it has just struck four — То́лькі што прабі́ла чаты́ры

6) мо́цна ўра́жваць, ахапля́ць

They were struck with terror — Іх ахапі́ў жах

7) атакава́ць

The enemy will strike at dawn — Во́раг пачне́ ата́ку на до́сьвітку

8) прыйсьці́ ў галаву́

An amusing thought struck her — Заба́ўная ду́мка прыйшла́ ёй у галаву́

10) бастава́ць, страйкава́ць

The coal miners struck — Вугляко́пы страйкава́лі

11) выкрасьля́ць, выкасо́ўваць

Strike out the last word — Вы́красьлі апо́шняе сло́ва

Strike his name off the list — Вы́красьлі яго́нае імя́ са сьпі́су

12) сутыка́цца, урэ́звацца

The car struck a fence — Машы́на ўрэ́залася ў плот

2.

n.

1) уда́р -у m.

2) адкрыцьцё пакла́даў (руды, на́фты); нечака́ная ўда́ча

3) забасто́ўка f., страйк -у m.

•

- on strike

- strike a balance

- strike an agreement

- strike it rich

- strike up