бессэнсо́ўны

1. snnlos, nsinnig; vernnftwidrig;

2. (неабдуманы) stmpfsinnig, blöde; nverständig, verständnislos;

бессэнсо́ўны по́зірк verständnisloser Blick; abstrs (заблытаны, незразумелы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

complicated

[ˈkɑ:mpləkeɪtəd]

adj.

склада́ны; цяжкі́; заблы́таны

a complicated design — склада́ны ўзо́р

complicated negotiations — склада́ныя перамо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

konfs

a

1) збянтэ́жаны

2) заблы́таны

~ mchen — збянтэ́жыць, збіць з то́лку [панталы́ку]

~ wrden — збянтэ́жыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

confused

[kənˈfju:zd]

adj.

1) зьбянтэ́жаны, разгу́блены, засаро́млены

to be confused — засаро́міцца, зьбянтэжыцца, суме́цца

2) заблы́таны, бязла́дны

confused answer — блы́таны адка́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wirr

a

1) заблы́таны, раскудла́чаны, хааты́чны

2) невыра́зны, няя́сны

ich bin ganz ~ im Kpfe — у мяне́ галава́ кру́ціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wool(l)y

[ˈwʊli]

adj.

1) як во́ўна, пушы́сты; бухма́ты

woolly clouds — пушы́стыя абло́кі

2) ваўні́сты

woolly sheep — ваўні́стая аве́чка

3) Figur. няя́сны; заблы́таны

woolly thinking — няя́снае ду́маньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

склада́ны

1. (састаўны) zusmmengesetzt;

склада́ны сказ грам. zusmmengesetzter Satz;

склада́нае сло́ва грам. zusmmengesetztes Wort, Zusmmensetzung f -, -en, Kompsitum n -s, -ta;

2. (не просты) komplizert; verwckelt (заблытаны);

склада́ная сітуа́цыя ine komplizerte Situatin;

склада́нае пыта́нне verwckelte Frge;

3. (цяжкі, пра пытанне, задачу і да т. п.) schwer, schwerig;

4. разм. (які складаецца) гл. складны́

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verfhren

*

I

1.

vi (h, s)

1) паво́дзіць сябе́, дзе́йнічаць

2) (mit D) абыхо́дзіцца (з кім-н.)

2.

vt прае́здзіць (грошы, час)

die Sche ~ — сапсава́ць [заблы́таць] спра́ву

3.

(sich) збі́цца з даро́гі

II

a разм. сапсава́ны, заблы́таны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

foul

[faʊl]

1.

adj.

1) сьмярдзю́чы; бру́дны, запэ́цканы, карэ́лы, нячы́сты

2) ні́зкі, по́длы, нікчэ́мны

3) непрысто́йны, бры́дкі

foul language — бры́дкія сло́вы, ла́янка

4) несумле́нны

a foul play — несумле́нная гульня́, ашука́нства n.

5) заблы́таны (вяро́ўка, я́кар)

6) заткну́ты (чым-н.)

7) неспрыя́льны, благі́, бу́рны (пра надво́р’е)

a foul wind — ве́цер у твар

8) паро́слы во́дарасьцямі або́ ра́кавінкамі (пра дно карабля́)

9) informal ве́льмі непрые́мны, агі́дны, гі́дкі

2.

v.

1) пэ́цкаць

2) ганьбіць, зьнеслаўля́ць

3) сутыка́цца з чым

4) заблы́твацца, зачапля́цца

5) затыка́ць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)