fumigation

[,fju:mɪˈgeɪʃən]

n.

1) абку́рваньне n.

2) дым або́ выпарэ́ньні, ужыва́ныя пры абку́рваньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exhale

[eksˈheɪl]

v.

1) выдыха́ць

2) выдзяля́ць (-ца) (пах паве́тра, дым)

3) выпаро́ўваць, выпаро́ўвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rauch

m -s дым;

in ~ und Flámmen áufgehen* згара́ць дашчэ́нту [датла́];

der ~ beißt in die [in den] Áugen дым есць во́чы;

nach ~ schmécken па́хнуць ды́мам (пра страву)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ку́рыва н

1. разм Ráuchtabak m -(e)s;

2. рэдк (дым) Tábakrauch m -(e)s; Rauch m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Dampf

m -es, Dämpfe

1) па́ра (вадзяная i да т.п.)

2) дым, чад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

permeate

[ˈpɜ:rmieɪt]

v.

1) распаўсю́джвацца, разыхо́дзіцца; прамо́чваць

Smoke permeated the house — Дым разыйшо́ўся па ўсёй ха́це

2) праніка́ць, прахо́дзіць праз што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wégblasen

* vt

1) здзіма́ць, здзьму́хваць

er war wie wéggeblasen — яго́ як ве́трам здзьму́ла

2) разве́яць (дым, успаміны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entströmen

vi (s) (D) выцяка́ць, цячы́ (з чаго-н.)

Rauch entströmt dem Schórnstein — дым ва́ліць з ко́міна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

куры́цца

1. sich ráuchen;

тыту́нь ке́пска ку́рыцца der Tábak raucht sich schlecht;

2. (пра туман, дым) ráuchen vi, dámpfen vi;

3. залежн. стан (пра перагонку) gebránnt [geschwélt] wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

е́дкі

1. ätzend; béißend (пра дым);

е́дкае рэ́чыва ätzender Stoff, Ätzstoff m -(e)s, -e;

2. перан béißend, bíssig;

е́дкі гу́мар ätzender Humór;

е́дкая заўва́га bíssige Bemérkung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)