bum
[bʌm]
1.
n., Sl.
1) абібо́к -а m., валацу́га, бадзя́га -і m. & f., гульта́й-я́ m.
2) п’я́ніца -ы m. & f.
3) папо́йка, гуля́нка f.
2.
v.t.
жабрава́ць, прасі́ць
3.
v.i.
цяга́цца (бязмэ́тна), абіва́цца; гультаява́ць, гульта́іць
4.
adj.
малава́ртасны; дрэ́нны; бязва́ртасны; фальшы́вы
bum cheque — чэк без пакрыцьця́
•
- on the bum
5.
n.
аза́дак -ка m. (у чалаве́ка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Zéche
f -, -n
1) раху́нак (у рэстаране, шынку і г.д.)
2) гуля́нка
3) рудні́к, ша́хта, капа́льня
4) гіст. цэх, гі́льдыя
sich (D) von j-m die ~ bezáhlen lássen* — пае́сці [вы́піць] за чужы́ кошт
séine ~ bezáhlen — заплаці́ць [уне́сці] сваю́ до́лю
die ~ bezáhlen müssen* — паплаці́цца, [папаку́таваць, пацярпе́ць] за другі́х
mit der ~ dúrchbrennen*, (den Wirt um) die ~ préllen — уцячы́, не заплаці́ўшы па раху́нку
◊ etw. auf der ~ háben — ≅ мець што-н. на сумле́нні; мець ры́льца ў пу́ху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)