ацані́ць
1. (назначыць цану) (be)wérten vt; éinschätzen vt, veránschlagen vt;
ацані́ць што-н. у сто ты́сяч рублёў etw. mit [auf A] húnderttausend Rúbel veránschlagen;
2. (прызнаць годнасць) schätzen vt, würdigen vt;
высо́ка ацані́ць каго-н. éine hóhe Méinung von j-m háben; j-n hoch schätzen (высок.), j-m hóhe Ánerkennung zóllen (высок.);
ацані́ць што-н стано́ўча etw. pósitiv éinschätzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Würde
f -, -n
1) го́днасць
er hielt es für únter séiner ~ — ён лічыў гэ́та ніжэ́й сваёй го́днасці
2) зва́нне, сан
mit éiner ~ bekléiden — прысво́іць яко́е-н. зва́нне
ein Mann in Amt und ~n, ein Mann in [von] Rang und ~n — чалаве́к з грунто́ўным [трыва́лым] стано́вішчам
◊ ~ bringt Bürde — ≅ стано́вішча абавя́звае
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)