paste
[peɪst]
1.
n.
1) мучны́ клей
2)
а) здо́бнае це́ста
б) гл. pasta
3) заме́шаная глі́на (на ганча́рныя вы́рабы)
4) страз -у m. (шту́чны ка́мень)
5) зубна́я па́ста
2.
v.
1) накле́йваць, закле́йваць
2) нама́зваць кле́ем
3) Sl. мо́цна ўда́рыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ton
I
m -(e)s, Töne тон, гук
éinen ~ ánschlagen* [gréifen*] — муз. узя́ць тон
mit j-m gléichen ~ ánstimmen — пець з кім-н. ва ўнісо́н; дзе́йнічаць з кім-н. заадно́; падпява́ць каму́-н.
2) на́ціск
3) тон мо́вы
den ríchtigen ~ ánschlagen* [ánstimmen] — знайсці́ [yзя́ць] пра́вільны тон
4) тон (паводзіны)
den ~ ángeben* [ánstimmen] — задава́ць тон, ігра́ць (гало́ўную) ро́лю
5) тон (пра колер)
sátte Töne — сакаві́тыя [насы́чаныя] то́ны
II
m -(e)s, -e глі́на
◊ aus gröberem ~ gescháffen — зро́блены з больш густо́га це́ста
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)