Hílfsbereitschaft

f - гато́ўнасць (да)памагчы́ (gegenüber D – каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gútwilligkeit

f -

1) до́брая во́ля

2) гато́ўнасць да паслу́г, дабраду́шнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schlágfertigkeit

f -

1) баява́я гато́ўнасць

2) знахо́длівасць

3) дасці́пнасць, тра́пнасць (адказу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábwehrbereitschaft

f -, -en вайск.

1) гато́ўнасць да абаро́ны

2) дзяжу́рная часць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinsatzbereit

a

1) напагато́ве

2) гато́вы да бо́ю

sich ~ máchen — прыво́дзіць сябе́ ў баяву́ю гато́ўнасць

sich ~ hálten* — быць напагато́ве

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

баявы́

1. Geféchts-, Kríegs-, Kampf- f -;

баява́я падрыхто́ўка Geféchtsausbildung f -;

баява́я гато́ўнасць Geféchtsbereitschaft f -;

баявы́ тава́рыш Kríegskamerad m -en, -en;

баявы́ патро́н schárfe Patróne;

2. (ваяўнічы) kämpferisch, kríegerisch; schlágkräftig;

баявы́ дух Kámpfgeist m -es;

3. разм. (актыўны, смелы) kámpflustig, kríegerisch;

баявы́ хлапе́ц flótter [schnéidiger] Búrsche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

beréit

a (zu D) гато́вы (да чаго-н.); падрыхтава́ны

sich zu etw. ~ erklären — выка́зваць сваю́ гато́ўнасць (да чаго-н.)

sei ~! — будзь гато́ў [напагато́ве]!

sich ~ hálten* — быць напагато́ве

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перамо́вы мн.

1. Verhándlungen pl, Unterhándlungen pl; Unterrédungen pl; Rücksprache f -, -n (нарада);

дыпламаты́чныя перамо́вы diplomátische Vehándlungen;

гандлёвыя перамо́вы Geschäftsverhandlungen pl, geschäftliche Unterrédungen pl;

папярэ́днія перамо́вы Vórverhandlungen pl;

гато́ўнасць да перамо́ваў Verhándlungsbereitschaft f -, Verhándlungswille m -ns;

уступі́ць у перамо́вы in Unterhándlungen tréten*, Unterhándlungen ánbahnen [ánknüpfen, áufnehmen*];

ве́сці перамо́вы unterhándeln vi, verhándeln vi, Verhándlungen führen;

шля́хам перамо́ваў auf dem Verhándlungswege;

перапыні́ць перамо́вы die Verhándlungen ábbrechen*;

закулі́сныя перамо́вы Gehéimverhandlungen pl; Kúhhandel m -s (разм.);

2. (размова) Gespräch n -(e)s, -e;

міжнаро́дныя перамо́вы па тэлефо́не Férngespräch n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)