hrenname

m -ns, -n ганаро́вы ты́тул, ганаро́вае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hrenpreis

m -es, -e ганаро́вая прэ́мія, ганаро́вы прыз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hrenvoll

a пачэ́сны, гана́ровы; пахва́льны

~e Berfung — пачэ́снае назначэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Segerpodest

n, m -es, -e спарт. п’едэста́л паша́ны, ганаро́вы п’едэста́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

e. h.

=

1.

ehrenhalber – ганаровы (пра званне, членства)

2.

eigenhändig – уласнаручна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

honorable

[ˈɑ:nərəbəl]

adj.

1) сумле́нны, высакаро́дны

2) пачэ́сны, ганаро́вы

honorable duty — пачэ́сны абавя́зак

Honorable — шано́ўны, паважа́ны, дасто́йны; высокашано́ўны, высокадасто́йны

honorable mention — ганаро́вая ўзнагаро́да або́ адзна́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

escort

1. [ˈeskɔrt]

n.

1) ахо́ва f.; канво́й -ю m., эско́рт -у m. (ганаро́вы, ахо́ўны)

2) кавале́р -а m. (які́ суправаджа́е дзяўчы́ну)

2. [ɪˈskɔrt]

v.t.

суправаджа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hrenamtlich

a ганаро́вы; грама́дскі; добраахво́тны (пра ўдзел у грамадскай працы)

rbeit — грама́дская рабо́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dr. h. c.

= doctor honoris causa – ганаровы доктар (асоба, якая атрымала навуковую ступень без абароны дысертацыі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hrenhalber

Dktor ~, Dktor honris cusa — асо́ба, яка́я атрыма́ла вучо́ную ступе́нь до́ктара без абаро́ны дысерта́цыі, ганаро́вы до́ктар наву́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)