дамо́ў прысл. nach Hause, heim;

вярта́цца дамо́ў (на радзіму) himkehren аддз. vi (s);

мне пара́ дамо́ў nun muss ich nach Huse ghen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wederkehren

vi (s) вярта́цца, варо́чацца

wir khren bald weder — мы ху́тка ве́рнемся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zurücksinken

* vi (s)

1) па́даць наза́д

2) апуска́цца; вярта́цца (да былых дрэнных звычак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

recur

[rɪˈkɜ:r]

v.i. -curred, -curring

1) паўтара́цца, вярта́цца пэрыяды́чна

Leap year recurs every four years — Высако́сны год паўтара́ецца ко́жныя чаты́ры гады́

2) зьвярта́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rebound

[,rɪˈbaʊnd]

1.

v.i.

1) адско́кваць

2) адбіва́цца; вярта́цца да ране́йшага ста́ну (пасьля́ няўда́чы)

2. [ˈrɪ:baʊnd]

n.

адско́к -у m., адбіцьцё n., рыкашэ́т -у m.

- on the rebound

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zurückfahren

*

1.

vt (ад)ве́зці наза́д

2.

vi (s)

1) вярта́цца, е́хаць наза́д

2) адхісну́цца, адско́чыць (назад)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вярну́цца (вяртацца) zurückkehren vi (s), zurückkommen* vi (s), wederkommen* vi (s);

вярну́цца дадо́му himkehren аддз. vi (s);

вярну́цца да пыта́ння auf ine Frge zurückkommen*;

вярну́цца да якой-н. дзе́йнасці ine Tätigkeit weder ufnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zurückkommen

* vi (s)

1) вярта́цца, вярну́цца

2) разм. адстава́ць (з працай)

3) (auf A) зноў загавары́ць (аб кім-н., чым-н.); вярну́цца (да былой тэмы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zurückgehen

* vi (s) ісці́ наза́д, вярта́цца

2) адступа́ць, адыхо́дзіць

3) спада́ць, ме́ншаць

die Prise gngen zurück — цэ́ны спа́лі [зні́зіліся]

4) (auf A) узыхо́дзіць, пахо́дзіць (да чаго-н. у мінулым)

5) звярта́цца (да першакрыніц)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mend

[mend]

1.

v.t.

1) ла́піць, ла́таць о́пратку і гд), цырава́ць (панчо́хі); пра́віць, ла́дзіць, рамантава́ць

to mend clothes — ла́таць во́пратку

to mend a road — рамантава́ць даро́гу

2) папраўля́ць, паляпша́ць, выпраўля́ць

to mend one’s manners — папра́віць свае́ мане́ры

to mend an error — вы́правіць памы́лку

3) to mend a fire by adding fuel — папра́віць аго́нь падкі́нуўшы па́ліва

4) to mend matters — нала́дзіць спра́вы

2.

v.i.

1) паляпша́цца

2) ачу́ньваць, папраўля́цца

3.

n.

1) зала́таная, зацырава́ная дзі́рка; зама́заная раско́ліна

2) пале́пшаньне n. (здаро́ўя, спра́ваў)

to be on the mend — папраўля́цца, устава́ць на но́гі, вярта́цца да здаро́ўя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)