свінцо́вы Blei-, bléiern; bléigrau, bléifarben (пра колер);

свінцо́вы бляск мін Bléiglanz m -es;

свінцо́выя бялі́лы хім Bléiweiß n -es;

свінцо́выя во́блакі bléigraue [bléierne, bléifarbene] Wólken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gloss

I [glɑ:s]

1.

n.

гля́нец -цу m.

а) бляск -у m. (начы́шчанай адпалірава́най паве́рхні)

б) беззага́нны вы́гляд, во́нкавы бляск

2.

v.t.

1) наво́дзіць бляск, глянцава́ць

2) загла́джваць (не́шта няпра́вільнае)

II [glɑ:s]

n.

1) глёса f. (тлумачэ́ньне незразуме́лага сло́ва ці вы́разу на паля́х)

glosses in Skaryna’s texts — глёсы ў Скары́навых тэ́кстах

2) падрадко́вы перакла́д, гляса́рый -я m

3) наўмы́сна перакру́чаная або́ фальшы́вая інтэрпрэта́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

splendor

[ˈsplendər]

n.

1) бляск -у m.

2) пы́шнасьць, велікапы́шнасьць f.; раско́ша f., шык -у m., по́мпа f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dazzle

[ˈdæzəl]

1.

v.

1) асьляпля́ць

2) рабі́ць вялі́кае ўра́жаньне, ура́жваць

2.

n.

асьляпле́ньне n., бляск -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schmelz

m -es, -e

1) тэх. эма́ль; палі́ва; глазу́ра

2) бляск, пералі́вы (колераў, гукаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

irradiation

[ɪ,reɪdiˈeɪʃən]

n.

1) бляск -у m., зьзя́ньне n.

2) праме́нь сьвятла́

3) абпраме́ньваньне n.

4) Optics — ірадыя́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brilliance

[ˈbrɪljəns]

n.

1) зы́ркасьць f. (по́лымя); бляск -у m., прамяні́стасьць f.

2) бліску́часьць f. (ро́зуму, дасягне́ньняў); выда́тнасьць, генія́льнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blare

[bler]

1.

v.i.

трубі́ць

2.

v.t.

го́ласна крычэ́ць, раўсьці́, раўці́

3.

n.

1) гу́кі трубы́, трубе́ньне n

2) асьляпля́льны бляск

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glänzen

1.

vi

1) блі́шчаць, ззяць

2) вызнача́цца, сла́віцца

2.

vt наво́дзіць бляск [гля́нец] (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

glitter

[ˈglɪtər]

1.

v.i.

1) пераліва́цца, ясьне́ць, зьзяць; іскры́цца

2) блішчэ́ць

2.

n.

1) зы́ркае, асьляпля́льнае сьвятло́, зьзя́ньне n.

2) бляск, шык -у m., раско́ша f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)