Verbum

fury

[fjʊri]

n., pl -ries

1) шал -у m., разью́шанасьць f.

2) гвалто́ўнасьць (урага́ну), заўзя́тасьць f. (бо́ю)

3) ашале́лы ад зло́сьці; зьлю́ка (асабл. пра жанчы́ну)

4) нясто́мная энэ́ргія, заўзя́тасьць f.

to work with fury — працава́ць заўзя́та

wild

[waɪld]

1.

adj.

1) дзі́кі

2) нецывілізава́ны

wild man — дзіку́н -а́ m

3) разгу́льны, распу́сны

to live a wild life — жыць распу́сным жыцьцём

4) запусьце́лы

5) ашале́лы, разью́шаны

wild with rage — ашале́лы ад гне́ву

6) бу́рны

a wild storm — бу́рная навальні́ца

7) невераго́дны, дзі́ўны, недарэ́чны

8) жо́рсткі, лю́ты

2.

n.

1) дзіч, дзі́касьць f.

2) пустэ́ча f.; абло́га f.

3.

adv.

дзі́ка, да дзі́касьці

•

- drive wild

- run wild

- take a wild stab

- wild fire

- wild flower

- wild goose chase

- wild land