Rückstand
m -(e)s, -stände
1) даўгі́, доўг; нядо́імка;
in ~ geráten* уле́зці ў даўгі́;
im ~ sein быць у даўга́х;
den ~ áufarbeiten дапрацава́ць [дарабі́ць] вы́кананую рабо́ту [пра́цу], нагна́ць [навярста́ць] упу́шчанае;
die Rückstände éintreiben* сы́скваць даўгі́
2) аста́ча, аста́так; аса́дак
3) нага́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
remain
[rɪˈmeɪn]
1.
v.i.
1) застава́цца; прабы́ць
We remained at the lake till September — Мы прабылі́ на во́зеры да ве́расьня
Let it remain as it is — Хай гэ́та застае́цца, як ёсьць
2) захо́ўвацца
to remain the same — захо́ўвацца такі́м са́мым
2.
n. remains, pl.
1) рэ́шта f., аста́так -ку m
2) тво́ры не надрукава́ныя за жыцьця́ а́ўтара
3) сьляды́ міну́лага
the remains of an ancient civilization — рэ́шткі старажы́тнае цывіліза́цыі
4) аста́нкі, парэ́шткі pl. (мёртвае це́ла)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
übrig
1.
a
1) аста́тні, які́ застае́цца
im Übrigen — адна́к, зрэ́шты
2) лі́шні
ein Übriges tun* — зрабі́ць больш чым трэ́ба
ich hábe (nicht) viel für ihn ~ — ён мне (не) ве́льмі даспадо́бы [сімпаты́чны]
~ bléiben* — застава́цца (пра грошы і г.д.)
~ lássen* — пакіда́ць (што-н. як астатак)
2.
adv звыча́йна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
end
[end]
1.
n.
1) кане́ц -ца́ m.
2) мэ́та f.
He had gained his end — Ён дасягну́ў свае́ мэ́ты
3) вы́нік, рэзульта́т -у m.
4) кане́ц -ца́ m., сьмерць f.
5) аста́так -ку m., фрагмэ́нт -у m., уры́вак -ўку m.
6) ме́жы pl.; край -ю m.
There was no end to her patience — Ня было́ ме́жаў е́йнай цярплі́васьці
2.
v.t.
канча́ць, зака́нчваць
3.
v.i.
канча́цца; паміра́ць
4.
adj.
канцавы́, кане́чны
the end result — кане́чны вы́нік
•
- at loose ends
- in the end
- make both ends meet
- put an end to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
butt
I [bʌt]
n.
1) таўсьце́йшы кане́ц (прыла́ды), прыкла́д -а m. (збро́і), каме́ль -ля́ m. (дрэ́ва)
2) кане́ц -ца́ m., аста́так -ку m.; недаку́рак -ка m.
3) Sl. цыгарэ́та f.
4) Sl. аза́дак -ка m. (у чалаве́ка); зад -а m. (у жывёлы)
II [bʌt]
1.
n.
1) прадме́т кпі́наў, пасьме́шышча n.
2) мішэнь, мэ́та f. (для страля́ньня)
3) стык, прыты́к -у m. (до́шак ці бэ́лек)
4) заве́са f. (у дзьвяра́х, во́кнах)
2.
v.
сутыка́ць, прытыка́ць
•
- the butts
III [bʌt]
1.
v.t.
1) басьці́, піха́ць, біць ло́бам, як каза́
2) абрэ́зваць няро́ўныя канцы́
2.
v.i.
1) баро́цца, басьці́ся, бі́цца ло́бам або́ рага́мі
a goat butts — каза́ бадзе́цца
2) выступа́ць, высо́ўвацца, вытырка́цца
3.
n.
уда́р рага́мі
•
- butt in
IV [bʌt]
n.
1) бо́чка (для віна́ ці пі́ва)
2) бо́чка (адзі́нка ме́ры)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)