ábwendig

a няве́рны, здра́длівы

j-n ~ máchen — адбіва́ць каго́-н., адця́гваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtziehen

*

1.

vt адця́гваць

2.

vi (s) выязджа́ць (з кватэры), перасяля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

divert

[dəˈvɜ:rt]

v.t.

1) адво́дзіць, зьмяня́ць кіру́нак, накіро́ўваць убо́к

2) адця́гваць ува́гу

3) забаўля́ць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áblenken

1.

vt адхіля́ць; адця́гваць (увагу)

2.

vi паваро́чваць размо́ву ў і́ншы бок

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

linger

[ˈlɪŋgər]

1.

v.i.

1) цягну́цца; заця́гвацца (пра хваро́бу); затры́мвацца

2) мару́дзіць; адця́гваць

2.

v.t.

расьця́гваць, праця́гваць

•

- linger away

- linger on

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wégziehen

*

1.

vt адця́гваць (фіранку); адкі́дваць (вуаль)

2.

vi (s)

1) ад’язджа́ць

2) адлята́ць (пра птушак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

retract

[rɪˈtrækt]

v.t.

1) уця́гваць, адця́гваць

The cat retracts its claws — Кот уця́гвае свае́ кіпцюры́

2) браць наза́д (сло́ва, абяца́ньне), адмаўля́цца, адрака́цца, адступа́цца ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábziehen

*

1.

vt

1) сця́гваць, здыма́ць (вопратку, абутак)

2) здзіра́ць (скуру)

3) вылі́чваць

éine Súmme ~ — вы́лічыць су́му

4) сцэ́джваць; зліва́ць, разліва́ць у бутэ́лькі

5) палігр. адціска́ць

6) адця́гваць

die Áufmerksamkeit ~ — адця́гваць ува́гу

6) адве́сці

die Trúppen ~ — адве́сці во́йскі

2.

vi (s) адыхо́дзіць, ісці́; ад’язджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

defer

I [dɪˈfɜ:r]

v., -ferred, -ferring

адклада́ць (на пасьля́); адтэрміно́ўваць; адця́гваць (-ца)

II [dɪˈfɜ:r]

v., -ferred, -ferring

саступа́ць, лічы́цца з кім-чым; падпара́дкавацца; слу́хацца

Children should defer to their parents’ wishes — Дзе́ці паві́нны слу́хацца бацько́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attract

[əˈtrækt]

1.

v.t.

1) прыця́гваць, прыцяга́ць

A magnet attracts iron — Магні́т прыця́гвае жале́за

2) прыця́гваць да сябе́, на́дзіць, палані́ць; захапля́ць

to attract away (from) — адця́гваць, адцягну́ць ад каго́-чаго́

2.

v.i.

прыцяга́ць, быць прыва́бным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)