Verbum

usage

[ˈju:sɪdʒ]

n.

1) карыста́ньне, абыхо́джаньне n.

The car has had rough usage — З машы́най абыхо́дзіліся нядба́ла

2) агу́льна прыня́ты звы́чай, звы́чка, умо́ўнасьці, пра́ктыка

3) нарма́льны спо́саб ужыва́ньня мо́вы

generalize

[ˈdʒenərəlaɪz]

1.

v.t.

1) абагульня́ць, падво́дзіць пад агу́льны зако́н, гру́пу

2) выво́дзіць агу́льнае пра́віла з паасо́бных фа́ктаў

3) папулярызава́ць, уво́дзіць у агу́льны ўжы́так

2.

v.i.

1) рабі́ць агу́льныя высно́вы

2) гавары́ць агу́льна

generally

[ˈdʒenərəlɪ]

adv.

1) у бальшыні́ выпа́дкаў, звыча́йна

He is generally on time — Ён звыча́йна прыхо́дзіць у ча́с

2) агу́лам, шыро́ка

3) агу́льна, у агу́льных ры́сах, без падрабя́знасьцяў і дэта́ляў

generally speaking — агу́лам ка́жучы

prevail

[prɪˈveɪl]

v.i.

1) існава́ць, быць распаўсю́джаным або́ агу́льна ўжыва́ным

That custom still prevails — Гэ́ны звы́чай яшчэ́ існу́е

2) пераважа́ць, мець перава́гу

3) перамага́ць; асі́льваць; дасяга́ць мэ́ты

to prevail against one’s foe — перамагчы́ свайго́ во́рага

•

- prevail on

- prevail upon

- prevail with

general

[ˈdʒenərəl]

1.

adj.

1) агу́льны

the general welfare — агу́льнае дабро́

a general rule — агу́льнае пра́віла

2) сярэ́дні, звыча́йны чыта́ч

3) павярхо́ўны

in a general way — павярхо́ўна, агу́льна

4) усеагу́льны (вы́бары, страйк)

5) гало́ўны, найвышэ́йшага ра́нгу

2.

n.

1) генэра́л -а m. (вайско́вы)

2) агу́льны факт, пры́нцып, агу́льная ду́мка або́ цьве́рджаньне

3) генэра́л рэлігі́йнага о́рдэну

•

- in general

accredit

[əˈkredɪt]

v.t.

1) (with) прыпі́сваць каму́ што; прызнава́ць

I accredited him with more sense than he deserves — Я прызна́ў яму́ больш глу́зду, чым ён заслуго́ўвае

We accredit the invention of the telephone to Alexander Graham Bell — Вынахо́дзтва тэлефо́ну мы прыпі́сваем Алякса́ндру Грэ́ему Бэ́лу

2) упаўнава́жваць, прызнача́ць

The president of the club will accredit you as his assistant — Старшыня́ клю́бу прызна́чыць Вас сваі́м засту́пнікам

3) акрэдытава́ць, прызнача́ць дыпляматы́чным прадстаўніко́м

An ambassador is accredited as the representative of his country in a foreign land — Амбаса́дар прызнача́ецца дыпляматы́чным прадстаўніко́м свае́ дзяржа́вы ў заме́жным кра́і

4) прыма́ць за праўдзі́вае; дава́ць ве́ру; давяра́ць

5) агу́льна або́ афіцы́йна прыма́ць, рэкамэндава́ць