Verbum

трапята́ць

1. (дрыжаць) zíttern vi, bében vi;

2. (пра агонь, святло) fláckern vi;

3. (біцца) záppeln vi; zúcken vi

трапяткі́

1. (які дрыжыць) zítternd, zítt(e)rig, bébend; fláckernd (пра агонь, святло);

2. (усхваляваны, спалоханы) scheu, ángstvoll, ángsterfüllt

убыва́ць, убы́ць (паменшаць) ábnehmen* vi; zurückgehen* vi (s); sínken* vi (s) (пра ваду);

ме́сяц убыва́е der Mond nimmt ab

уда́рны

1. гіст., тс. перан. (пра работу) Stoß; Aktivísten- [-´vıstən-];

уда́рная брыга́да Stóßbrigade f -, -n;

2. (неадкладны, тэрміновы) éilig, dríngend

уджгну́ць разм.

1. (укусіць, ужаліць – пра насякомых) stéchen* vt;

2. (ударыць) schlágen* vt; péitschen vt (пугай і г. д.)

уця́ць​^II разм. абл. (ударыць, хвастануць) schlágen* vt, péitschen vt;

2. (укусіць, уджаліць) stéchen* (пра насякомых);

3. гл. уесці

мро́іць (марыць) träumen vi (пра каго-н., што-н. von D), schwärmen vi (für A), sich séhnen (nach D)

накаці́цца

1. (im Róllen) stóßen* (на каго-н., што-н. auf A);

2. (пра хвалі і пад.) sich heránwälzen

напаміна́ць er¦ínnern vt (што-н., пра што-н. an A), ins Gedächtnis rúfen*; máhnen vt (засцерагаць); гл. нагадваць 1.

незайздро́сны

1. (пра чалавека) nicht néidisch;

2. разм. (дрэнны, няважны) nicht benéidenswert; nicht zu benéiden;

незайздро́снае стано́вішча míssliche [klägliche] Láge