Verbum

zéugen

I

vi

1) дава́ць паказа́нні, све́дчыць (von D – пра што-н.)

für [gégen] j-n ~ — выступа́ць све́дкай на кары́сць [супро́ць] каго́-н.

II

vt зача́ць; нараджа́ць

dúrchnehmen

* vt

1) прахо́дзіць (прадмет у школе і г.д.)

2) прабіра́ць (каго-н.), разбіра́цца (з кім-н.)

die Réchnungen noch éinmal ~ — праве́рыць раху́нкі яшчэ́ раз

Eid

m -es, -e кля́тва, прыся́га

éinen ~ léisten [áblegen] — прысяга́ць

éinen ~ schwören — кля́сціся

j-m den ~ ábnehmen* — прыво́дзіць каго́-н. да прыся́гі

den ~ bréchen* — пару́шыць кля́тву [прыся́гу]

éinhauen

*

1.

vt высяка́ць; насяка́ць

2.

vi (auf A) біць, калаці́ць (па чым-н., каго-н., што-н.)

tüchtig ~ — разм. як след нале́гчы на е́жу

éinmieten

I

1.

vt зніма́ць памяшка́нне (для каго-н.)

2.

(sich) зніма́ць памяшка́нне

(для сябе)

I

vt с.-г.

1) сіласава́ць

2) захо́ўваць у бурта́х [капца́х]

erwíschen

vt злаві́ць, схапі́ць (an D – за што-н.)

éinen gúten Platz ~ — атрыма́ць до́брае ме́сца

j-n bei [an] éiner Lüge ~ — злаві́ць каго́-н. на хлусні́

verstrícken

1.

vt (in A) заблы́тваць, уця́гваць (каго-н. у непрыемную справу)

2.

(sich)

(in A) заблы́тацца (у супярэчнасцях і г.д.); ублы́тацца ў што-н.

verzéhren

1.

vt

1) з’яда́ць, паглына́ць, спажыва́ць

j-n mit den Áugen ~ — паглына́ць каго́-н. вача́мі

2) дайма́ць, знясі́льваць (пра хваробу)

2.

(sich) знясі́льваць сябе́

áufladen

* vt

1) грузі́ць, загружа́ць

den Wágen ~ — загружа́ць ваго́н

álle Verántwortung auf j-n ~ — ускла́сці на каго́-н. усю́ адка́знасць

2) зараджа́ць (акумулятар і г.д.)

áuflegen

vt

1) накла́дваць

2) выдава́ць, выпуска́ць (кнігу)

3) выстаўля́ць, выклада́ць (для паказу)

4) усклада́ць, наклада́ць

j-m éine Stráfe ~ — накла́сці пакара́нне на каго́-н.