betéiligen

1.

vt (an, bei D)

1) дава́ць часць [до́лю] (каму-н. у чым-н.), надзяля́ць (каго-н. чым-н.)

2) рабі́ць каго́-н. удзе́льнікам (у справе, прыбытку)

an etw. (D) [bei etw. D] betéiligt sein — удзе́льнічаць у чым-н., мець дачыне́нне да чаго́-н.

2.

(sich)

(an, bei D) удзе́льнічаць (у чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stürzen

1.

vt

1) зва́льваць, пераку́льваць

nicht ~! — не кі́даць (надпіс)

j-n in Ármut ~ — даве́сці каго́-н. да бе́днасці [гале́чы]

2) звярга́ць

2.

vi (s)

1) ры́нуцца

2) па́даць, валі́цца

die Préise ~ — цэ́ны імклі́ва па́даюць

3.

(sich)

(auf A) кі́дацца (на каго-н., на што-н.)

sich in Vergnügungen ~ — аддава́цца заба́вам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háufen

m -s, - ку́ча, гру́да; капа́

ein ~ Ménschen — нато́ўп, збой (людзей)

in (héllen) ~ — нато́ўпам, гу́ртам

ein ~ Geld — ку́ча [ве́льмі шмат] гро́шай

◊ álles auf éinen ~ wérfen* — валі́ць усё ў адну́ ку́чу

j-n über den ~ rénnen* — збіць каго́-н. з ног

j-n über den ~ schíeßen* — расстраля́ць каго́-н.

über den ~ fállen* — ру́хнуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

па́лец м

1. анат (на руцэ) Fínger m -s, -; (мезенец) der kléine Fínger;

шырынёй на тры па́льцы drei Fínger breit;

падне́сці па́лец да губ den Fínger an die Líppen légen;

пака́зваць па́льцам mit dem Fínger zéigen (на каго-н, што-н auf A);

пералічы́ць на па́льцах an den Fíngern ábzählen; (на назе) Zéhe f -, -n;

хадзі́ць на па́льчыках auf den Zéhenspitzen [auf den Zéhen] géhen*;

◊ абве́сці вако́л па́льца каго-н j-n um den Fínger wíckeln;

вы́смактаць з па́льца aus der Luft gréifen*;

2. тэх Dáumen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хварэ́ць

1. (быць хворым) krank sein; kränkeln vi (часта); léiden* vi (на што-н an D) (хранічна);

хварэ́ць на грып die Gríppe háben;

хварэ́ць на рэўматы́зм an Rheumatísmus léiden*;

2. перан (трывожыцца, непакоіцца) sich sórgen, besórgt sein (пра каго-н, што-н um A);

3. спарт разм (за каго-н) j-m [für j-n] die Dáumen drücken; (léidenschaftlich) Partéi ergréifen*; kíebitzen vi (пры гульні ў карты, шахматы);

◊ хварэ́ць душо́й за што-н sich (D) etw. zu Hérzen néhmen*; mit gánzem Hérzen dabéi sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абавя́зак м 1. Pflicht f -, -en; Verpflíchtung f -, -en; Oblíegenheit f -, -en, Funktion f -, -en (службовы – звыч мн);

службо́выя абавя́зкі Díenstpflichten pl;

грамадзя́нскі абавя́зак Bürgerpflicht;

вайско́вы [во́інскі] абавя́зак Wéhrpflicht f;

лічы́ць за свой абавя́зак für séine Pflicht hálten;

выко́нваць свае́ абавя́зкі séine Pflíchten erfüllen;

вы́зваліць каго-н ад абавя́зкаў j-n séiner Pflíchten entbínden*; (часо́вы) выкана́ўца абавя́зкаў stéllvertretend; amtíerend; in Vertrétung (пры подпісе на дакументах);

наклада́ць абавя́зі на каго-н j-m Verpflíchtungen áuferlegen;

гэ́та ўвахо́дзіць у мае́ абавя́зкі das ist méine Pflicht;

2. гл абавязацельства

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адста́ць

1. zurückbleiben* vi (s); im Rückstand sein; náchhinken vi (разм); in Verzúg kómmen* (пра выкананне задання); in séinen Léistungen náchlassen* (у вучобе);

не адста́ць ад каго-н nicht hínter j-m zurückbleiben*;

не адста́ць ад ча́су mit der Zeit Schritt hálten*;

2. (пра гадзіннік) náchgehen* vi (s);

3. (аддзяліцца) sich lóstrennen; sich lóslösen, ábgehen* vi (s);

4. разм (перастаць назаляць) in Rúhe [Fríeden] lássen*; áblassen* vi (ад каго-н von D);

адста́нь ад мяне́! lass mich in Rúhe [Fríeden] !; bleib mir vom Léibe! (высок, уст)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

repose

I [rɪˈpoʊz]

1.

n.

1) адпачы́нак -ку m.; сон сну m.

Do not disturb her repose — Не перашкаджа́й ёй адпачыва́ць

2) супако́й -ю m.

2.

v.i.

1) кла́сьціся адпачы́ць

2) адпачыва́ць, спачыва́ць, спачы́ць (і ў значэ́ньні паме́рці)

3) быць на чыі́м-н. утрыма́ньні; спадзява́цца на каго́-н.

II [rɪˈpoʊz]

v.t.

1) кла́сьці

2) паклада́ць (надзе́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deliver

[dɪˈlɪvər]

v.t.

1) вызваля́ць; збаўля́ць ад каго́-чаго́

“Deliver us from evil” — “Збаў нас ад зло́га”

2) дастача́ць, дастаўля́ць; разно́сіць (по́шту)

3) перадава́ць

to deliver a message — перада́ць ве́стку

4) абвяшча́ць (прысу́д); гавары́ць (прамо́ву); чыта́ць (ле́кцыю)

5) прыма́ць ро́ды

6) выко́нваць абяца́ньне

The politician did not deliver on his promises — Палі́тык ня вы́канаў сваі́х абяца́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

devil

[ˈdevəl]

1.

n.

1) д’я́бал -ла m.; чорт чарта́, нячы́сьцік -а, злы дух, нячы́стая сі́ла, лі́ха n.

2) злы, лю́ты чалаве́к

2.

v.t.

1) informal дакуча́ць, дражні́цца

2) зьдзе́кавацца з каго́

3) во́стра прыпраўля́ць

to devil ham — прыпраўля́ць кумпя́к во́стрымі прыпра́вамі

•

- a lucky devil

- devil of a fellow

- go to the devil

- poor devil

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)